بلاگ

هش ریت شبکه بیت کوین، در روز ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۹ در یک سقوط عجیب و ناگهانی، ۴۰% کاهش یافت و از ۹۸,۰۰۰,۰۰۰ TH/S به ۵۷,۰۰۰,۰۰۰ TH/S رسید.

پس از این اتفاق، سوالی که به ذهن متبادر می گردد این است که آیا واقعا ۴۰% قدرت هش شبکه بیت کوین در اختیار یک شخص یا یک شرکت می باشد؟! پاسخ این سوال می تواند یکی از اصلی ترین مشخصه های بیت کوین که غیر متمرکز بودن شبکه آن است را به چالش بکشد.

در همین خصوص علیرضا بیک وردی مدیرعامل شرکت کره ای bitHolla که در زمینه فن آوری های مالی مبتنی بر بلاکچین و پلتفورم های تریدینگ فعال می باشد در توییتی با اشاره به سقوط ناگهانی هش ریت (Hashrate) شبکه بیت کوین ، وقوع آن را بمنزله وجود سوالات جدی در خصوص آینده شبکه بیت کوین دانست، در واقع این اتفاق فارغ از تاثیر کوتاه مدتش بر روی قیمت بیت کوین، نشانه ای از وجود دغدغه های مهمتری در شبکه می باشد که احتمالا در آینده با آن روبرو خواهیم شد.

گفتنی است یکی از عواملی که ممکن است انگیزه ماینرها را برای حضور در شبکه کمرنگ تر نماید halving بیت کوین می باشد که طی آن پاداش شبکه به ماینرها به یکباره نصف می شود . 

شایدhalving  بعدی بیتکوین که در بلاک شماره ۶۳۰,۰۰۰ اتفاق خواهد افتاد انگیزه ماینرها را بطور چشمگیری کاهش ندهد اما باید به این نکته توجه کنیم که اگر ماینرها پیش بینی افزایش قیمت بیتکوین را همزمان با وقوع halving نداشته باشند، این خود می تواند به کاهش انگیزه آنها در ادامه فعالیتشان در شبکه بیتکوین بیانجامد.

یکی از انتقاداتی که به معماری شبکه بیت کوین وارد می گردد، وقوع halving دقیقا در یک لحظه و در یک بلاک خاص می باشد، اتفاقی که می توانست در یک روند اتفاق بیافتد تا بازار فرصت کافی برای سازگار شدن با این موضوع را داشته باشد.

همانطور که پیشتر اشاره شد، اگر افزایش قیمت بیت کوین متوقف یا کند شود و یا حتی از آن بدتر شاهد سقوط قیمت آن باشیم، از طرف دیگر اگر پاداش شبکه کمتر شود قطعا باعث خروج ماینرهای بیشتری از شبکه خواهد شد که این امر خود موجب افزایش تهدیدهای امنیتی در شبکه بیت کوین می گردد.

توضیح : هش ریت کلی یک شبکه بلاکچین، در واقع مجموع قدرت محاسباتی تمام ماینرهای موجود در آن شبکه در واحد زمان می باشد. هرچقدر هش ریت یک شبکه بالاتر باشد، رقابت میان ماینر ها برای تایید بلاک های جدید بیشتر بوده و به تبع آن هک ۵۱% شبکه دشوارتر خواهد شد.

(تاریخچه و روند تکامل اکسچنج ها از آن زمانی که اکسچنج ها در قالب موسسات مالی راه اندازی می گردید تا امروزه که به شکل یک وبسایت عرضه می شوند!)

اصولا اکسچنج چیست؟

 اکسچنج مکانی است که خریدار و فروشنده بر سر معامله یک کالا و یا یک سرویس با یکدیگر  توافق می کنند.

 نکته عجیب و جالب اینجاست که امروزه اکسچنج ها چنان رشد کرده و بزرگ شده اند که دیگر مانند گذشته به راحتی قابل دسترس عموم مردم نمی باشند و بدین ترتیب توسط موسسات بزرگ  و یا حتی دولت ها کنترل و مدیریت می شوند و جالبتر اینکه همین موسسات بزرگ و دولت ها بازیگران اصلی این اکسچنج ها می باشند.

در این مقاله، به این موضوع می پردازیم که چرا ما معتقدیم تکنولوژی نه تنها می تواند مدل اکسچنج ها را به نحوی تغییر دهد که عموم مردم به بازیگران اصلی اکسچنج ها بدل شوند، بلکه باعث شود هر کسی حتی بتواند اکسچنج خودش را بسازد و راه اندازی کند.

 نظرات مختلفی راجع به تاریخ آغاز شکل گیری اکسچنج ها وجود دارد. عده ای بر این باورند که اولین اکسچنج به معنی کنونی آن  در سال  ۱۲۰۰ میلادی  بر روی پلی در پاریس شکل گرفته است که مردم در آن مستقیما به داد و ستد یک کالا بر اساس مدل عرضه و تقاضا می پرداختند.

 اما اکثر مطالعات نشان می دهد که شروع اکسچنج در سال  ۱۶۱۱ میلادی در شهر آمستردام هلند و  توسط شرکت بزرگی به نام The Dutch East India Company با ارزشی بالغ بر ۷ تریلیون دلار (معادل ارزش امروز) اداره می گردید.

بعد از آن بسیاری  دیگر از کشورها با الگو برداری از اکسچنج آمستردام، اکسچنج های دیگری  را راه اندازی نموده و به تدریج با گسترش این اکسچنج ها، اداره آنها  به دست موسسات بزرگ افتاد. به دلیل اینکه اکثر شرکت کنندگان و ذینفعان در این اکسچنج ها افراد قدرتمند و صاحب نفوذ بودند همین  امر سبب می گشت که توده مردم از سود و منافع این اکسچنج ها بی بهره بمانند.

اکسچنج ها در گذر زمان

همانطور که در تصویر بالا می توان مشاهده نمود، به لطف ظهور کامپیوتر، اینترنت و اخیرا بلاکچین های عمومی و به طبع آن دارایی های دیجیتال، اکسچنج ها به شکل حیرت آوری تکامل یافته اند. اما جالب اینجاست که مفهوم اکسچنج دقیقا همانی است که در ابتدا وجود داشته است:

اکسچنج ها بصورت دیجیتالی زمینه اتصال خریداران و فروشندگان را به یکدیگر فراهم می نماید.

هنوز هم بسیاری از مردم وقتی صحبت از اکسچنج به میان می آید، نام هایی مانند NYSE  (اکسچنج سهام نیویورک)  و یا NASDAQ به ذهنشان متبادر می گردد. اکسچنج هایی به غایت پیچیده و مردم کمی شانس مشارکت مستقیم در آنها را دارند.

بزرگی این دو اکسچنج از لحاظ حجم سرمایه چیزی حدود ۴۰ تریلیون دلار می باشد، برای درک بهتر بزرگی این رقم، کافی است بدانیم که سومین اکسچنج بزرگ جهان بعد از این دو اکسچنج، اکسچنج ژاپن می باشد که برآورد حجم سرمایه آن تنها ۵٫۶ تریلیون دلار می باشد.

بزرگی فرای تصور این بازارهای سرمایه باعث گردیده است، اقتصاد کشور ها به معنای واقعی کلمه  به آنها وابسته باشند و این وابستگی طبیعتا باعث شده است این اکسچنج ها به شدت مورد حمایت دولت ها قرار گرفته و صد البته به شدت ورود افراد و شرکت های کوچک را به آنها سخت و حتی گاهی غیر ممکن می نماید.

اما تغییرات آهسته آهسته در حال رخ دادن می باشند و دیگر اکسچنج ها مکان های خاصی نیستند که مردانی با کت و شلوارهای گران قیمت آنجا نشسته و به کنترل بازار سرمایه بپردازند!

در نمودار بالا همانطور که ملاحظه می گردد، در طول ۱۰ سال اخیر  استیلای NYSE رو به کاهش گذاشته است و دلیل اصلی آن را می توان علاوه بر رکود اقتصادی اخیر، عدم امکان لیست شدن بسیاری از شرکت ها در این بازار دانست که به دلیل ساختار پیچیده و بسته NYSE می باشد.

چیزی که امروزه شاهد آن هستیم این است که رقابت در عرصه های مختلف و به شکل های گوناگون در حال شکل گیری است. به نحوی که هم اکنون یک فرد عادی و با انگیزه می تواند از درون اتاق خواب خود، امپراطوری کسب و کار خود را شکل داده و راه اندازی نماید.

ولی واقعا این امر چگونه میسر می شود؟ پاسخ این سوال را ما با شرح ماجرای شکل گیری اکسچنج های رمزارز، خواهیم داد.

به سال ۲۰۱۱ برگردیم، جایی که اکسچنجی به اسم Bitcoinica در کشور زلاندنو یا همان نیوزلند راه اندازی شد.

این اکسچنج کوچک با آنکه بسرعت و در سال ۲۰۱۲ هک شد اما پایه ای و مدلی برای اکسچنج های بعدی گردید .

اکسچنج Bitcoinica توسط جوان ۱۷ ساله نیوزلندی بنام Ryan Zhou راه اندازی شد ولی در آگوست ۲۰۱۲ همانطور که پیشتر ذکر شد مورد هک قرار گرفت و تعداد ۴۶،۷۰۳ بیت کوین آن مورد سرقت قرار گرفت که با قیمت این روزهای بیت کوین چیزی در حدود ۳۷۹هزار دلار خسارت وارد شد .

در همان زمانی که Bitcoinica هک شد، شخصی به نام امیر تاکی (یک ایرانی الاصل تبعه انگلستان) مدیریت اجرایی آن را به عهده داشت . امیرتاکی بعد از هک تصمیم گرفت که کد اکسچنج را بر روی سایت Reddit منتشر کند.

امیر، بصورت خواسته و یا ناخواسته با این کار به دنیای رمز ارز یک هدیه داد و این کدهای Bitcoinica بودند که پایه و منشا اصلی بسیاری از اکسچنج های رمز ارز در آینده شد.

انتشار کدهای Bitcoinica در فضای اینترنت این نکته را روشن کرد که چه حجم زیادی از تقاضا در دنیای رمز ارز برای وجود یک اکسچنج تمام عیار موجود می باشد.

یکی از افرادی که عطش بازار رمز ارز را برای داشتن اکسچنج درک کرده بود، کارآفرین هلندی بنامJean Louis van der Velde  بود با کدهای مشکل دار Bitcoinica شروع به راه اندازی اکسچنجی نمود که بعدها به یکی از معروف ترین ها مبدل گردید، اکسچنج Bitfinex.

اکسچنج Bitfinex در آغاز با استفاده از کدهای Bitcoinica، که در آن زمان بصورت یک “meta-exchange”  طراحی شده بود کار خود را شروع نمود. به این معنی که سفارشات خرید و فروش را که بیرون از اکسچنج وجود داشت را در یک نقطه جمع آوری و مرتب می نمود که همین امر با استقبال زیاد مردم علاقه مند مواجه شد.

اکسچنج Bitfinex به سرعت محبوب شد و همین محبوبیت باعث بروز مشکلاتی در عملکرد آن شد (به یاد داشته باشیم که کداصلی Bitfinex همچنان بر پایه کدهای مشکل دار و معیوب Bitcoinica نهاده شده بود) لذا ارتقا کدها به نظر فوری و حیاتی می رسید.

ابتدا Bitfinex تصمیم گرفت که کدهای اکسچنج را برای تغییرات برون سپاری (outsource) نمایند اما مجددا با مشکل عدم تطابق با سرویس های موجود اکسچنج برخورد کردند. لذا در نهایت تصمیم بر این شد این بروز رسانی توسط تیم خود Bitfinex انجام پذیرد.

داستان Bitfinex این واقعیت را گوشزد می نماید که برای تحول بازارهای جهانی گاهاً آشفتگی ها و سختی هایی بوجود می آیند که باید آن ها را تحمل و مدیریت کرد. اما مهمتر از آن این واقعیت بود که به لطف رمز ارزها می توان اکسچنج های شخصی و بدون آنکه از مرجعی اجازه گرفته شود راه اندازی نمود.

امروز ما در کجا قرار داریم؟

آیا واقعا راه اندازی اکسچنج ها ساده می باشند؟

راه حل های جذابی برای راه اندازی اکسچنج وجود دارد:

یکی از این راه حل ها، راه اندازی اکسچنج بر اساس مدل ابری می باشد
(white-label cloud exchange). در این مدل شما کافی است فقط تمرکزتان بر روی مدیریت اجرایی اکسچنج و اتصال آن به شبکه بانکی باشد چرا که تمامی مسایل فنی مربوط به راه اندازی و نگه داری اکسچنج را ارایه دهنده سرویس ابری برعهده دارد.

مدل بعدی پکیج های DIY می باشند که با استفاده از ابزارهای آماده، شما می توانید خودتان اقدام به پیاده سازی اکسچنج مورد نظر نمایید.

بیشتر اکسچنج های مبتنی بر کدهای متن باز، همواره با یک علامت سوال بزرگ همراه هستند چرا که کافی است داستان Bitcoinica را یکبار دیگر مرور کنیم و متوجه نگرانی های امنیتی اینگونه اکسچنج ها باشیم.

اما با بلوغ تکنولوژی اکنون ما راه کارهای امن تر و مطمئن تری برای پیاده سازی اکسچنج های شخصی پیشرو داریم.

شرکت bitHolla نسل جدیدی از اکسچنج ها را خلق نموده است.

شرکت bitHolla بتازگی از نسل جدید نرم افزار اکسچنج های شخصی رونمایی نموده است.

نام این محصول HEXKit می باشد. یک پکیج کامل برای راه اندازی اکسچنج شخصی با استفاده از چند خط کد دستوری (Command-line interface). به محض اجرای دستور، اکسچنج مورد نظر راه اندازی و قابل استفاده می شود.

به لطف طراحی کاملا ماژولار HEXKit ، شخصی سازی و سفارشی سازی اکسچنج بسیار آسان و عملی می باشد. بدین صورت حتی شرکت هایی که متخصصین برنامه نویسی را در تیم خود ندارند، به راحتی و با استفاده از نصب کامپونت های موجود می توانند اکسچنج خود را طراحی نمایند.

راه حل ارایه شده توسط HEXKit این امکان را به کاربران خود می دهد که با انعطاف حداکثری اقدام به برند سازی اکسچنج نموده و تمامی اجزای اکسچنج از جمله وبسایت، اپلیکیشن موبایل و حتی پنل مدیریتی اکسچنج را بصورت کاملا اختصاصی برای برند خود طراحی نمایند.

بزرگترین دست آورد این محصول این است که تمام دغدغه های فنی مربوط به راه اندازی اکسچنج ها اکنون جای خود را به تمرکز بر روی بازاریابی و مدیریت اکسچنج داده است و لذا استفاده کنندگان HEXKit براحتی می توانند وقت و انرژی خود را صرف تبلیغات، پشتیبانی و عملیاتی کردن اکسچنج نمایند.

اگر بخواهیم HEXKit را در دنیای نرم افزار به محصول دیگری تشبیه کنیم، می توانیم از WordPress  استفاده کنیم، همانطور که WordPress  امکان ساخت وبسایت را برای هر کسی با کمترین دانش طراحی وبسایت، میسر نموده است، HEXKit نیز آمده است تا امکان ساخت اکسچنج رمز ارزها و هرگونه توکن دیگر را برای همگان فراهم نماید و شاید دیگر از این ساده تر نتوان صاحب یک اکسچنج شخصی شد!!!

آیا پس انداز کردن رمز ارز کمیاب بیت کوین بصورت متمرکز، به نفع آن است و یا باعث ضربه زدن به هویت آن  می شود؟

اگر رمز ارزها را مانند عناصر شیمیایی درنظر بگیریم ، بیت کوین در جدول تناوبی اولین عنصر خواهد بود و از آنجاییکه بیت کوین اولین رمزارزمعرفی شده به جهانیان  می باشد ، لذا فارغ از مسایل و حواشی فنی پیرامون آن ، در سطح جهانی بصورت  آهسته اما مطمئن هر روز استفاده از آن فراگیرتر می شود.

درنتیجه علاقه روز افزون افراد و موسسات را به حفظ و ذخیره بیت کوین بعنوان یک سرمایه گذاری را شاهد هستیم.

از دیرباز مردم ، برای حفظ سرمایه های خود با پس انداز طلا ، عتیقه جات ، کلکسوین ها ، آثار هنری ، سهام بازار سهام و حتی سهام شرکت ها ، ارزش دارایی های خود را حفظ و حتی افزایش می داده اند . همانطور که مشخص است بخش عمده این دارایی ها ، فیزیکی می باشند و لذا برای ذخیره سازی آنها ، مراکزی به همین منظور ایجاد شده اند که خدمتی که ارایه میدهند حول نگهداری از دارایی های فیزیکی مشتریان خود می باشد.

بعنوان نمونه ، خرید سهام در شرکت های سرمایه گذاری املاک و مستغلات همواره یکی از سود آورترین راه های سرمایه گذاری بوده است . که این امکان برای عموم مردم به لطف راه اندازی مراکزی که بصورت متمرکز اقدام به نگه داری سهام مربوط به املاک و مستغلات می نمایند ، میسر شده است .

امروزه ما به لطف ظهور پدیده ای به نام بیت کوین ، روش جدیدی برای پس انداز دارایی های خود در اختیار داریم .  پس انداز ثروت در قالب بیت کوین ، انقلابی در نحوه پس انداز دارایی ها بصورت سنتی می باشد چرا که هر شخصی می تواند سرمایه خود را نزد خود نگه دارد بدون آنکه نیازی به اعتماد و یا پرداخت هزینه به مراکز نگه داری دارایی ها داشته باشد.

اما نباید فراموش کنیم ، نگهداری رمز ارزهایی مانند بیت کوین توسط خود اشخاص ، مسئولیت سنگینی می باشد که ریسک های خاص خود را دارد:

۱- اشتباهات انسانی در مدیریت کلید خصوصی ، مانند فراموش کردن و یا عدم تامین امنیت آن

۲- حملات و تهدیدات سایبری که می توانند باعث افشای کلید خصوصی گردند.

۳- مشکل عدم تطابق نسخه های مختلف کیف پول ها با یکدیگر ، که گاها باعث مشکلاتی در خصوص نقل و انتقال رمز ارزها می شود.

۴- دولت ها نیز درصورت ذخیره سازی دارایی ها بصورت فردی ، توان اخذ مالیات از شهروندان را نخواهد داشت.

۵- مدل های موجود قرض دادن پول را ممکن است دگرگون کند.

۶- تشویق افراد به ذخیره سازی رمز ارزها ، ممکن است باعث عدم گردش نقدینگی در سیستم اقتصادی کشورها شود که این امر خود باعث تضعیف آن اقتصاد خواهد شد.

۷- ذخیره سازی رمزارزها برای شرکت ها و موسسات بزرگ و در سطح کلان که می خواهند خود به این امر اقدام نمایند (self-custody) ، می تواند چالش های فنی بسیاری داشته باشد و همچنین تمام مدل های سرمایه گذاری حال حاضرآنها را دچار دگرگونی و تحول نماید.

کمی از قدیم ، کمی از جدید!

وقتی که مشکلات نگه داری رمز ارزها توسط صاحبان آن را با هم مرور میکنیم ، بهتر در می یابیم که چرا خدمات نگه داری رمز ارزها بصورت آنلاین هر روز در حال افزایش می باشند  و شرکت های معتبر وارد این عرصه می شوند.

بعنوان مثال : Coinbase که در حال حاضر از دید مشتریان سرویس دهنده شماره یک این حوزه می باشد رقمی به  بزرگی ۵% همه بیت کوین های موجود در جهان را در اختیار دارد.

گرچه بسیاری از فعالان حوزه رمز ارز ، بر این باورند که شرکت هایی مانند Coinbase که درحال نگهداری بخش اعظمی از بیت کوین های موجود جهان هستند ، با فلسفه و چشم انداز اصلی بیت کوین که توسط ساتوشی ناکاماتو ترسیم شده است و درآن یک سیستم کاملا فرد به فرد برای پرداخت ها تصویر شده است ، در تعارض می باشد.

اما در دنیای واقعی به ندرت ایده های آرمان گرایانه ، بصورت کامل عملیاتی می شوند ، در واقعیت ، آنجا که دنیای قدیم و جدید می خواهند با هم تلاقی داشته و فن آوری قدیم میخواهد جای خود را فن آوری جدید دهد ، اتفاقات رخ می دهند و انتقال انجام میشود حتی به قیمت از دست رفتن بخشی از مدینه فاضله اولیه.

با استفاده از روشهای سنتی ، اکسچنج های رمزارز کنونی مانند Coinbase ، تبدیل به محل های نگه داری رمز ارزها در زمانه ما شده اند.

نوآوری که اکسچنج های رمزارز با خود به ارمغان آورده اند این است که دو سرویس سنتی خرید و فروش و نگه داری دارایی ها را با هم تلفیق کرده و آن را بصورت یک خدمت یکپارچه ، عرضه می نمایند .

البته این ترکیب دو سرویس نگه داری و معاملات برخط آنچنان هم بی هزینه نبوده است و تا کنون میلیون ها دلار از طریق این پلتفورم ها سرقت شده است.

امروز خطرات نگه داری دارایی ها بر روی پلتفورم های اکسچنج بر همگان واضح و آشکار شده است ، واین خود دلیل دیگری است که ما شاهد رشد روز افزون سرویسهایی هستیم که فقط و فقط وظیفه آنها نگهداری دارایی های دیجیتال می باشند.

رمز و راز ذخیره کردن رمز ارزها:

بسیاری از سرویس های نگه داری رمز ارز ، در ظاهر بسیار ساده و ابتدایی به نظر می رسند . بعنوان مثال Xapo یکی از آنها می باشد . هنگامی که Xapo برای اولین بار پا به عرصه بازار نهاد ، انتقادهای زیادی در این خصوص مطرح شد که سرویس های نگه داری رمز ارز ها ، بیش از حد بزرگ جلوه داده شده اند و قیمتی که برای آنها در نظر گرفته می شود بیش از حد و اندازه سرویسی است که ارایه می دهند.

جالب اینجاست که Xapo در سال ۲۰۱۸ گزارش داد که نزدیک به ۷% همه بیت کوین های موجود جهان را مدیریت میکند و کاملا قابل پیش بینی است که این عدد امروز بیش از این مقدار نیز شده است .

به تدریج و به آرامی Xapo رهبری بازار جهانی نگه داری رمز ارز را بدست گرفت ، و به طور رازآلود و عجیبی تبدیل به بزرگترین محل نگه داری بیت کوین در جهان شد.

یکی از مشتریان Xapo مجموعه Grayscale Bitcoin Trust می باشد. شرکت مزبور ورود موسسات و شرکت های بزرگ ، جهت سرمایه گذاری با استفاده از بیت کوین را تسهیل میکند.

همین شرکت گزارش داده است که حدود ۱% کل بیت کوین های جهان را مدیریت میکند ! خوب GBT این مقدار بیت کوین را کجا نگه داری میکند ؟ بله بر روی Xapo  ، سرویس خوب و قدیمی !

تیتان ها وارد می شوند:

“نزدیک به نیمی (۴۷%) از سرمایه گذاران حقوقی (شرکت ها و موسسات بزرگ ) ، دارایی های دیجیتال را در سبد سرمایه خود پیش بینی کرده اند”

به نقل از Fidelity Digital Assets

به نظر می رسد سال ۲۰۱۹ ، سال ورود شرکت های باسابقه و صاحب نام به عرصه رمز ارزها می باشد. نام هایی مانند Fidelity و  State Street بتازگی شروع به وارد شدن به دنیای رمز ارزها نموده اند.

بعنوان مثال : غول دنیای کامپیوتر IBM بتازگی وارد دنیای رمز ارز شده است و شرکت کره ایی bitHolla در حال حاضر مشغول کار وهمکاری با IBM بر سر راهکارهای ارایه خدمات امن نگه داری رمز ارز می باشد.

این همکاری با استفاده و ترکیب HSM های پیشرفته ساخت IBM و اکسچنج رمز ارز bitHolla ، قرار است تا به راهکاری امن و تازه در خدمت سرویس نگه داری رمز ارزها و همزمان معاملات برخط آنها درآید.

دوره گذار کند و آهسته :

فارغ از همه تبلیغات و جوسازی های رسانه ها ، حقیقت این است که امروزه بیت کوین از نگاه سرمایه گذاران حقوقی مانند الماس می باشد. همانطور که در سرمایه گذاری بر روی الماس ، پیش از خرید و سرمایه گذاری بر روی آن ، باید الماس را جلا دهند و نا خالصی آن را جدا کنند ، در بیت کوین نیز این دسته از سرمایه گذاران ابتدا می خواهند از روش های نگه داری بیت کوین مطمئن شوند و سپس وارد سرمایه گذاری در این حوزه گردند.

“موسسات و شرکت های بزرگ هنوز آماده ورود به عرصه سرمایه گذاری بیت کوین و دیگر رمزارزها نیستند چرا که همچنان از سرویس ها و راه حل های موجود نگه داری آن ها مطمئن نیستند “

به نقل از Tuur Demeester ، شریک و موسس Adamant Capital

ارایه دهندگان سرویس نگه داری رمز ارزها ، بمنظور جلب نظر سرمایه گذاران شرکتی ، در حال ارایه سرویس هایی هستند که ساختاری همانند ساختارهای مالی سنتی داشته باشد ولی به منظور نگه داری از رمز ارزها مورد استفاده قرار خواهد گرفت .

گرچه روند گذار از دنیای سرمایه گذاری سنتی به سرمایه گذاری بر روی رمز ارزها کند و آهسته است ، اما به دلیل نیاز و عطش بازار به سرویس های نگه داری رمز ارز ، باید منتظر باشیم که به محض حل شدن مباحث قانونی این حوزه ، سرمایه گذاران بزرگ حقوقی و شرکتی وارد این عرصه شوند.

و اگر همه چیز آنطور که گفتیم خوب پیش برود ، باید منتظر هجوم سیلی از ارایه دهندگان سرویس های نگه داری رمز ارز باشیم . و سوالی که فوراً مطرح می شود این است که:

” آیا چیزی مخرب تر از سرویس های متمرکز رمز ارز سراغ داریم؟!”

بیایید نگاهی به معایب و مشکلاتی که با فراگیر شدن سرویس های متمرکز نگه داری رمز ارز ، ممکن است بوجود آید ، بیاندازیم:

۱- دولت ها به راحتی می توانند با استفاده از سرویس دهندگان متمرکز بر ثروت شهروندان نظارت کنند.

۲- ارایه دهنگان سرویس های custody  (نگه داری رمز ارز) به راحتی می توانند با گزارش دارایی های مشتریان خود ، زمینه را  برای اخذ مالیات برای دولت ها فراهم نمایند.

۳- نگرانی های جدی در خصوص حریم خصوصی افراد مطرح خواهد شد ، چرا که این سرویس دهندگان اطلاعات بسیار مهمی را از مشتریان خود دریافت می نمایند.

۴- برخلاف فلسفه اولیه رمز ارزها که نقل و انتقال آسان و کم هزینه را تصویر می نماید ، به دلیل آنکه برای جابجایی دارایی ها از سرویس های نگه داری رمز ارزها نیاز به مجوزها و تاییدات زیادی می باشد ، اینگونه نقل و انتقالات ، زمان بر و با اصطکاک بیشتر انجام خواهند شد.

۵- با تمرکزگرایی هر چه بیشتر نگه داری رمز ارزها ، پروژه ایجاد بانک رمز ارزی نیز به دلیل مشکلات ناشی از نقل و انتقال لحظه ایی و یا حداقل سریع به مخاطره می افتد.

۶- القای حس امنیت کاذب و دروغین توسط سرویس دهندگان نگه داری رمزارزها

و باید به همه مشکلات اشاره شده در بالا یک مشکل اساسی دیگر را هم اضافه کنید ، ارایه دهندگان سرویس های نگه داری رمز ارزها باید با این حقیقت تلخ روبر شوند که اگر رمز ارزی ازدست برود ، آن برای همیشه  از دست رفته است !

نکته مهم و پایانی:

سرویس های نگه داری رمز ارزها ، چالش های خاص خود را دارند اما اگر آنها میخواهند برای مشتریان خود جذاب باشند باید بتوانند سرویس ها و مزایای جذاب دیگری نیز به آنها ارایه دهند.

صرفنظراز امنیت بالای نگه داری ، این ارایه دهندگان ، باید سرویس های ارزش افزوده دیگری مانند ، سود سپرده ، سرویس های وام دهی جذاب ، بیمه و دیگر خدماتی که می توانند باعث جذب مشتری شوند را ارایه دهند.

اگرچه بیت کوین اساسا برای این خلق شد که مردم از شر سرویس های به شدت مرکز گرای مالی رهایی یابند ، و رفتن به سمت شرکتهای ارایه دهنده خدمات نگه داری رمز ارزها ، ممکن است مخالفان زیادی را با خود بهمراه داشته باشد اما ، عمق فاجعه کمتر از آن چیزی است که به نظر می رسد.

و نکته مهم این است که رمزارزها به همه این امکان را داده است که هرکسی سرمایه خود را نزد خود نگه دارد و آن را مدیریت کند که امیدواریم این امر باعث ایجاد توازن و تعادل در اقتصاد شکننده کنونی جهان ما باشد.

بلاک های کوچکتر، استقبال به مشارکت بیشتر!

امروزه، بحث و جدل های  زیادی درخصوص تغییر سایز بلاک های بیت کوین  وجود دارد و بسیاری بر این باورند که مشکلات مقیاس پذیری و پایین بودن سرعت پردازش تراکنش های موجود بیت کوین ،  با کوچکتر کردن سایز بلاک ها قایل حل خواهد بود.

با کوچک تر شدن بلاک ها، دیتای کمتری در هر بلاک قرار می گیرد . که این موجب سهولت تایید تراکنش ها گشته و در نتیجه افراد بیشتری مشتاق فعالیت در شبکه بمنظور تایید تراکنش ها خواهند شد. که این امر باعث افزایش اعتماد و اطمینان بیشتری در شبکه بلاکچین می گردد.

 تمرکز زدایی، یکی از ویژگی های اصلی بیت کوین می باشد که کوچکتر شدن سایز بلاک ها به این امر  کمک شایانی می نماید .  چرا که با کوچک تر شدن بلاک ها،  مشارکت افراد جهت صحت سنجی تراکنش ها افزایش یافته و به تبع آن قوام شبکه بلاکچین بیشتر می گردد.

در ادامه با جرئیات بیشتری در این باره توضیح خواهیم داد.

تا چه میزان سایز بلاک ها را کاهش دهیم ؟

یکی از طرفدارن اصلی کوچک تر شدن بلاک ها(Luke Dash ) قرار است  حد فاصل ۱ آگوست تا ۱ دسامبر سال جاری میلادی ، یک نظرسنجی راجع به کاهش سایز بلاک ها برگزار کند که اگر اکثریت شرکت کنندگان موافق این موضوع  بودند سافت فورک (soft fork) بیت کوین صورت پذیرد.

براساس این سافت فورک سایز بلاک ها از ۱MB  به۳۰۰KB  کاهش خواهد یافت  که این کوچک تر شدن  بلاک ها منجر به راحت تر شدن تایید آنها می گردد.

آیا اساساً زمان مناسبی برای کاهش سایز بلاک ها است؟

اولین بارایده ی کاهش حجم بلاک ها به۳۰۰KB   در سال ۲۰۱۷ توسط Luke Dash  مطرح شد اما آنچنان با استقبال روبرو نگردید. ولی در حال حاضر، این ایده به دلایل مختلف بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

کاهش نودها

تعداد نودهای فعال در شبکه بیت کوین کاهش یافته است.

جهت یاد آوری: دو نوع نود در شبکه وجود دارد که به کاربر اجازه ی دسترسی به شبکه ی بلاکچین را می دهد.

فول نود (Full Node) :  این نودها با دانلود تمام فایل حال حاضر بلاکچین ، مستقیماً به آن متصل شده  وهمچنین از تمام قوانین بلاکچین بیت کوین پیروی می نماید و کلیه تراکنش های موجود در هر بلاک جدید را صحت سنجی می نماید. متاسفاته این نودها برای راه اندازی نیاز به هزینه زیاد دارند .

نودهای (SPV Node): این نود ها با هزینه و پیچیدگی کمتری  راه اندازی می گردند ،  اما دو نقطه ضعف جدی دارند :

1. کاملا وابسته به فول نود ها می باشند.
2.  بدون صحت سنجی تراکنش ها، آنها را می پذیرند.

طبق گفته Luke Dash، فقط در سال گذاشته تعداد فول نود ها از ۱۰۰ هزار عدد  به ۶۰ هزار کاهش یافته است.

 این کاهش نگران کننده است چرا که هرچه تعداد فول نود ها کمتر شوند،  درصد خطر تبانی و فساد در شبکه بلاکچین بیشتر می شود. در واقع با کم شدن تعداد فول نود ها ، ممکن است سیستم مرکزی فول نود به وجود بیاید و در نهایت نودهای SPV  جهت دسترسی به شبکه بلاکچین باید به این سیستم مرکزی متصل گردند .

همانطور که Samson Mow مدیر راهبردی Blockstream در مقاله Hard Fork توضیح داده است: اگر حجم بلاک ها زیاد باشد، فول نود ها برای کار کردن نیاز بهData Center  های بزرگ دارند و دیگر افراد معمولی نمی توانند فول نود خود را داشته باشند که این با روح و فلسفه وجودی بیت کوین که تاکید بر تمرکز زدایی دارد، کاملا در تعارض می باشد.

امید به شبکه لایتنینگ

مخالفت های بعمل آمده با کوچک تر شدن سایز بلاک های بیت کوین به دلیل افزایش کارمزدها و همچنین کند شدن سرعت تراکنش ها ، کاملا واضح و به جا بوده است .

اما وقت آن رسیده است که با استفاده از شبکه لایتنینگ تراکنش های بیشتری را با سرعت بالاتر بر روی شبکه پردازش نماییم.

برنامه نویسان بیت کوین تقریبا همگی متفق القول به این جمع بندی رسیدند که مشکلات ناشی از کوچک تر کردن سایز بلاک های بیت کوین را می توان با استفاده از شبکه لایتنینگ مرتفع کرد.

پس از آنکه Luke Dash پیشنهاد کوچک تر کردن سایز بلاک ها را مطرح نمود ، اشخاص سرشناس دیگری در جامعه برنامه نویسان بیت کوین از جمله John Carvalho از این ایده حمایت و شبکه لایتنینگ را بعنوان ابزاری برای خنثی کردن افزایش کارمزدها ذکر نمودند.

Vinny Lingham یکی از کارآفرینان دنیای اینترنت که از او بعنوان “بیت کوین اوراکل” یاد می شود ، در ابتدا موضع بی طرفانه ای در قبال سایز بلاک های بیت کوین اتخاذ می نمود اما در حال حاضر اون نیز از ایده Luke Dash حمایت می نماید.

این نشان میدهد با گذشت زمان ممکن است نظرات افراد در این خصوص تغییر نماید و این افراد نیز متعاقد به پذیرش این نظریه گردند.

حامیان نظریه Luke Dash

صرفنظر از افرادی مانند Roger Ver که با قاطعیت پیشنهاد کوچکتر نمودن اندازه بلاک های بیت کوین را رد می نمایند ، دیگر فعالان و متخصصان برجسته رمزارزها ، پیشنهاد و نظریه Luke Dash را از دیدگاه فنی ، قبول دارند.  اما آنها در عین حال به هیچ وجه تصور پیاده سازی سهل و سریع این تئوری را بصورت عملی ندارند.

عدم کاهش سایز بلاک ها در بیت کوین  موجب کاهش تعداد فول نود ها در شبکه میشود. ازآنجایی که نود های SPV از طریق فول نود ها به شبکه دسترسی دارند، هر گونه کلاه برداری و یا رفتار غیر عادی در صحت سنجی یک بلاک توسط یکی از فول نودها تشخیص داده شده و در کل شبکه اطلاع رسانی میگردد.

نود های SPV نیز از آن مطلع گشته و این بلاک بدون هویت و صحت در شبکه رها می گردد. فارغ از اینکه این روش منجر به کاهش خطر کلاه برداری می گردد، هنوز نودهای SPV ازخطر فریب مصون نخواهند بود.

تا کنون اجماعی جهت تغییر سایز بلاک ، صورت نگرفته است

صرف نظر از بحث های فنی برای تغییر سایز بلاک ها ،  نیاز به اجماع تمام افراد در شبکه بلاکچین در این خصوص می باشد.

هم اکنون این موضوع مورد قبول بسیاری ازافراد فعال در شبکه نمی باشد چرا که خیلی ها فکر می کنند هر گونه تغییری در شبکه ممکن است تبعات بد تری داشته باشد و مانند BitcoinCash موجب هارد فورک دیگری گردد.

نتیجه

کاهش حجم بلاک ها به ۳۰۰KB می تواند کمک زیادی به راحت تر شدن صحت سنجی تراکنش ها نماید که این باعث می شود اشخاص بیشتری به این شبکه روی آورده و در نتیجه اعتماد و تمرکز زدایی در شبکه افزایش یابد.

مهمترین فاکتور در شبکه، اعتبار سنجی تراکنش ها می باشد که باعث قوام شبکه می گردد. کوچک تر کردن سایز بلاک ها می تواند به کاهش ازدحام تراکنش ها و افزایش پایداری در شبکه کمک کند.

علی رغم وجود تکنولوژی و  دلایل منطقی برای تغییر در حجم بلاک ها، این تغییرات منوط به رضابت افراد مشارکت کننده در شبکه بلاکچین بیتکوبن می باشد.

 تغییر طرز تفکر و نوع نگاه به مراتب سخت تر از تغییر در کد یک برنلمه و یا بلاکچین است.

همانطور که می دانیم درهنگام انجام یک تراکنش بیت کوین ، در ابتدا این تراکنش بصورت broadcast در شبکه ارسال شده و منتظر می ماند تا ماینرها این تراکنش را در یک بلاک جای داده و ذخیره و آنگاه به بلاکچین متصل نمایند.
بطورمعمول یک تراکنش بیت کوین ، مقادیر خروجی مربوط به تراکنش قبلی را بعنوان مقادیر ورودی خود در نظر میگیرد.

ورودی تراکنش (Input):

ورودی یک تراکنش همواره با خروجی تراکنش قبلی ارتباط داشته و به آن اشاره می نماید .
همچنین ممکن است در یک تراکنش چندین ورودی داشته باشیم که در این حالت ، مقادیر بیت کوین ورودی ها در تراکنش جدید ، با یکدیگر جمع شده و پس از کسر کارمزد اخذ شده توسط ماینرها ، بعنوان خروجی های تراکنش مورد نظر، استفاده می گردد .

خروجی تراکنش (Output):

خروجی یک تراکنش درواقع دستور العمل ارسال بیت کوین می باشد. و شامل مقادیر زیر می باشد:
• مقدار (Value) ، بیانگر میزان بیت کوینی (در واحد ساتوشی ) که این خروجی باندازه آن ارزش دارد.
• اسکریپت که شامل اطلاعاتی مانند آدرس دریافت کننده و دیگر اطلاعات مورد نیاز می باشد.

ماینرها بعنوان متولی تولید بلاک های جدید در شبکه بلاکچین ، همواره مایل هستند تا بیشترین میزان درآمد و پاداش را از شبکه دریافت نمایند. درآمد ماینرها یا بصورت پاداش ایجاد یک بلاک (پس از تایید اکثریت شبکه ) و یا بصورت اخذ کارمزد تراکنش ها و یا هر دو می باشد.

اما نکته ایی که باید در نظر داشت این است در بحث کارمزد تراکنش ها ، در حقیقت کارمزد بالاتر همواره ضامن انجام سریع تر یک تراکنش نمی باشد و دلیل این امر این است که اصولا ماینرها علاقه دارند تا فضای هر بلاک (که در حال حاضر ۱ مگابایت می باشد) را با بالاترین درآمد ممکن برای خود پر نمایند. لذا در اینجا پارامتر فضا (درواحد بایت) یک پارامتر کلیدی می باشد . از این رو کارمزد یک تراکنش در واحد sat/B بیان می شود .

به این معنی که برای اشغال هر بایت از فضای بلاک ، چند ساتوشی بعنوان کارمزد دریافت می گردد.

نتیجه گیری :

• ممکن است که یه تراکنش که به دلایل متعدد حجم بالاتری نسبت به یک تراکنش دیگر دارد ، حتی در صورت پرداخت کارمزد بالاتر ، مسابقه ورود به اولین بلاک استخراج شده را به تراکنش کوچک تر واگذار نماید.

• بر طبق تئوری اولیه بیت کوین ، تراکنش های بیت کوین مجانی می باشند و لذا هم اکنون نیز می توان یک تراکنش را بدون آنکه برایش کارمزدی تعیین کنیم در شبکه ارسال نماییم. اما بدیهی است ماینرهای کمی حاضر می شوند که از کسب درآمد خود دراختصاص فضای بلاک چشم پوشی نمیاند و لذا این تراکنش در آخرین اولویت های ماینرها قرار خواهد گرفت .

چه مشخصه هایی یک بلاکچین را شکل می دهند و نبود کدامیک باعث از بین رفتن آن می شود؟

پایگاه های داده . بلاکچین . بیت کوین

در تعریف سه مفهوم بالا، معانی و مفاهیم مشترک، مشخصه های مشابه باعث ایجاد یک سردرگمی علی الخصوص برای تازه واردان به این عرصه گردیده است و حتی گاهی زمینه ایی برای کلاه برداری فرصت طلبان ایجاد کرده است.

اما بلاکچین اولیه و اصلی که به بلاکچین بیت کوین معروف شده است، به هیچ وجه هدفش کلاه برداری نبوده است. صرفنظر از تمام مزایای عالی و بی نظیر بلاکچین باید به این حقیقت معترف بود که بلاکچین بیت کوین، کند و برای عملیاتی شدن هزینه بالایی را نیاز دارد.

این هزینه بالا در واقع هزینه مستقل بودن کامل بلاکچین که بتواند بدون حمایت و پشتیبانی یک دولت و یا یک شرکت بزرگ به حیات خود ادامه دهد، می باشد.

شاید بتوان از نقطه نظر استقلال یک بلاکچین، آنها را در طیف زیر تقسیم بندی کرد:

بلاکچین ها ( طیف سبز)

در این طیف بلاکچین هایی حضور دارند که غیر متمرکز، غیر قابل تغییر و کاملاً قابل دسترس برای هر شخص هستند.

سطح ۱ : ( بیت کوین )

مشخصات : کاملا غیر متمرکز، بی طرف، شفاف، غیر قابل تغییر و بدون نیاز به مجوز

مثال : بلاکچین بیت کوین

مزایا : تنها زنجیره ای می باشد که بصورت کاملا طبیعی گسترش یافته و احتمالا منحصر بفردترین پدیده در حوزه مالی و پولی باقی می ماند.

معایب: گسترش بلاکچین بیت کوین بصورت کاملا مستقل، نیازمند صرف هزینه و انرژی و سرعت پردازش فراوانی می باشد.

سطح ۲: بلاکچین های نو ظهور :

مشخصات : محبوب و قابل دسترس برای همه ، این بلاکچین ها به شکل مشخص بر پایه مفاهیم اولیه ارایه شده در بلاکچین بیت کوین بنا نهاده شده اند.
علاوه بر ذخیره تراکنش ها، این دسته از بلاکچین ها زیرساختی بمنظور ساخت و آزمایش برنامه های کاربردی نیز فراهم می آورند.

مثال : علیرغم مشکلاتی که در مقیاس پذیری بلاکچین اتریوم وجود دارد، برنامه نویسان اغلب اوقات برای توسعه برنامه های کاربردی و بویژه قراردادهای هوشمند از آن استفاده می کنند.

مزایا : این دسته از بلاکچین ها موفق به جذب نقدینگی بالا و همچنین  حمایت جامعه برنامه نویسان گردیده اند.

معایب: از آنجاییکه این بلاکچین ها hash-power کمتری دارند لذا بیشتر در معرض هارد فورک و هک ۵۱% می باشند. بعلاوه از آنجاییکه کد این بلاکچین ها دائما نیاز به بروزرسانی دارند، به یک مرجع مرکزی جهت برنامه ریزی و نظارت بر این امر ، نیاز می باشد.

سطح ۳: نیمه بلاکچین ها (Semi-blockchains):

مشخصات : این بلاکچین ها حدفاصل بین بلاکچین های عمومی و کوین های کنترل شده توسط شرکت ها می باشند، نیمه بلاکچین ها  استاد  کسب درآمد از مدل کسب و کارtoken هستند.

مثال: بنیاد NEM بمنظور حفظ و ادامه حیات بلاکچین خود، درخواست کمک در قالب ۱۶۰میلیون توکن داده است.

مزایا : از آنجا که در این نوع از بلاکچین نیازی به اجماع غیرمتمرکز وجود ندارد، لذا مدیریت تراکنش ها، سریع تر و کارآمد تر از بلاکچین های عمومی می باشند.

معایب: این بلاکچین ها برای عبور از فیلتر رگولاتوری و قوانین موجود، سعی بر معرفی خود به عنوان بلاکچین عمومی دارند در حالی که در نهایت باید وضعیت خود را مشخص کنند و به صورت دقیق تر خود را معرفی کنند.

بلاکچین های مرکزی (طیف سفید)

این بلاکچین ها وابستگی کامل  به توکن های تولید شده توسط شرکت دارند  و در نتیجه  قسمت زیادی از این توکن ها توسط خود شرکت ها  نگه داری می شوند.  این بلاکچین ها دارای مرکزیت بوده و بصورت مرکزی اداره می شوند (centralized) و برای ردیابی و توزیع کوین مورد نظر از ویژگی های بلاکچین استفاده می نمایند.

سطح ۴: بلاکچین های مرکزی مورد حمایت شرکت ها:

مشخصات :این دسته از  بلاکچین ها  کاملا تحت کنترل شرکت مطبوع خود می باشند و برای کارکرد نیاز به برنامه ریزی و بازار یابی بسیار دقیقی دارند.

مثال : ریپل ، معروف ترین و بهترین مثال از مدل بلاکچین های مرکزی و شرکتی می باشد.

مزایا : بلاکچین های مرکزی برای کسب و کار هایی در مقایس کوچک تر بسیار مناسب بوده و از سرعت بالاتری نسبت به سایر بلاکچین ها برخوردار می باشد.

معایب: اگر چه شبکه ریپل به مراتب از شبکه بانکی شفاف تر می باشد اما یکی از اصلی ترین معایب آن، وابستگی بیش از حد به خود شرکت ریپل می باشد آنطور که تراکنش های ریپل را می توانند بدون اطلاع و نظر کاربران تغییر و یا ملغی نمایند. علاوه بر آن، علی رغم جذب سرمایه توسط شرکت ریپل، هنوز کاربردهای زیادی برای توکن ریپل تعریف نشده است.

سطح ۵: بلاکچین های مرکزی مورد حمایت شرکت ها و دلار آمریکا:

مشخصات : توکن های با ثباتی که با دلار آمریکا و یا ارزهای سنتی  دیگر محافظت و پشتیبانی می شوند.

مثال : تتر(Tether ) بعنوان یک نمونه موفق از ارز با ثبات (stablecoin) می باشد، اگرچه  همچنان در حال تغییر و تحول می باشد.

مزایا : بمنظور کاهش نوسان قیمت رمزارزها و همچینین به حداقل رساندن ریسک طرف مقابل (default risk)، کوین هایی مانند تتر به دلیل ثبات و اطمینانی که در بین کاربران ایجاد کرده اند، باعث تزریق نقدینگی در بازار شده و در این امر نیز موفق بوده اند.  

معایب: شبکه اینگونه کوین ها بصورت مرکزی اداره می شوند و به شدت تحت تاثیر شرکت حمایت کننده خود می باشند. همچنین، بدلیل عدم وجود روش دقیق و روشنی برای نقد کردن تتر، بسیاری از اکسچنج هایی که تتر را جزو کوین های مورد پشتیبانی خود دارند از مشتریان خود مبالغی را بصورت کم و نامحسوس به عناوین مختلفی از جمله کارمزد کسر می نمایند.

سطح ۶: بلاکچین های مرکزی مورد حمایت  موسسات بانکی:

مشخصات :  این نوع بلاکچین ها تحت کنترل  موسسات مالی هستند و از ارزهای تثبیت شده با دلار، محسوب می گردند و همچنین مورد تایید این موسسات هستند.

مثال :دلار جمینی ( Gemini’s GUSD ) به عنوان تنها ارز تثبیت شده با دلار آمریکا می باشد که با نظارت گروه خدمات مالی نیویورک (NYDFS)   و تحت حمایت شرکت آمریکایی State Street  در حال فعالیت می باشد.

مزایا : این دسته از کوین ها  مورد استقبال و پذیرش دیگر شرکت های فعال در این حوزه می باشند چرا که قانون گذاری های لازم در این خصوص انجام شده است. و همین مساله موجب این می شود که شرکت های بیشتری به استفاده از این نوع رمزارزهای تثبیت شده با پول فیات، روی بیاورند.

 معایب:  در اکسچنج ها و شبکه های  کمی مورد استفاده قرار می گیرند و به آسانی امکان نقد شوندگی را ندارند .

“بلاکچین های بسته” (Closed Blockchains) که به  پایگاه داده نیزمعروف هستند (طیف آبی)

سیستم ها در این طیف، بر پایه Oracle  ویا  PostgreSQL  طراحی می شوند .
امکان اتصال و  دسترسی برای کاربران خارج از سیستم به این دیتابیس ها  وجود ندارد.
 اما سوال این است که اساسا چرا به اینها بلاکچین گفته می شود؟

 سطح ۷: دیتابیس توزیع شده آزمایشی (Experimental Distributed Database):

مشخصات: معمولا برای اهداف داخلی شرکت ها استفاده می شود. این دیتابیس های آزمایشی و توزیع شده، در حال دست و پا زدن در مفاهیم مربوط به رمزنگاری و بلاکچین می باشند.

مثال: پیشگامان عرصه بلاکچین ( و نه بیت کوین) و همچنین Digital Assets و R3 Corda ترجیح می دهند بجای کلمه بلاکچین از کلمه “دفتر کل توزیع شده” (DLT)  استفاده نمایند و برای بروز رسانی و مدرنیزه کردن سیستم های قدیمی، از راه حل “دفتر کل توزیع شده” استفاده  کنند.

مزایا : دفتر کل غیر توزیع شده بصورتی طراحی شده که قادر به حسابرسی، مطابقت و مغایرت گیری از اطلاعات موجود در خود می باشد.

 معایب: بدلیل اینکه اساس طراحی این دیتابیس ها بر اهداف درون شرکتی بوده است، استفاده آنها در دنیای بیرون از سازمان و یا شرکت مورد نظر با چالش های زیادی روبرو خواهد بود.

سطح ۸: دیتابیس شرکت های بزرگ

مشخصات : این سطح از بلاکچین ها در واقع همان دیتابیس شرکت های بزرگ و شناخته شده در حوزه سرویس های مالی (Fintech) می باشند از آنجایکه آنها در حال استفاده از پایگاه داده های گسترده دربین خود می باشند.

مثال : از شناخته شده ترین شرکت های فینتک که مجبور بودند دیتابیس های خود را بر روی بستر بانک ها ایجاد نمایند می توان به Visa ، MasterCard و PayPal اشاره کرد.

مزایا : با توجه به  سرعت بالا و ثبات این  شبکه ها که توسط شرکت های یاد شده ارایه گردیده اند ، بسیار در حال حاضر محبوب و پرکاربرد می باشند.

معایب : به دلیل استفاده این شرکت ها و حتی استارت آپ ها از زیر ساخت های شبکه بانکی ، دقیقا ما شاهد همان محدودیت های سنتی موجود شبکه های بانکی بر روی اینگونه از دیتابیس ها نیز می باشیم.

سطح ۹: دیتابیس های ملی

مشخصات : بسیار مشابه با دیتابیس های سطح ۸ می باشند با این تفاوت که پیاده سازی این شبکه ها در سطح یک کشور انجام می پذیرد.

مثال : پایگاه داده بانک های مرکزی و دولت ها

مزایا : بهنگام آشفتگی ها و بحران های  اقتصادی ، وجود یک سرویس متمرکز می تواند باعث ایجاد یک ثبات نسبی در حوزه مسایل مالی گردد.

معایب : بانک های مرکزی در راستای پیاده سازی سیاست های کلان دولت ها عمل می نمایند و کاملا با آنها در این خصوص هماهنگ می باشند. در بهترین حالت بانک های مرکزی تبدیل به نهاد های بزرگی می شوند که حذف آنها می تواند فاجعه ای بزرگ برای اقتصاد محسوب شود و  در بدترین حالت دولت ها براحتی دارایی های بانک های مرکزی را به نفع خود استفاده می نمایند.

نتیجه گیری :

بلاکچین های زیادی به تقلید از بیت کوین ایجاد شده اند و هزینه های زیادی صرف زنده ماندن آنها گردیده است.

شاید بتوان بلاکچین های خصوصی و محدود را شبیه شبکه های اینترانتی دانست که در اوایل سال ۲۰۰۰ ظهور کردند اما همه آنها توسط سرویس های مشابه خود که در سطح جهانی و عمومی ارایه شدند ، کم کم محو شدند. باحتمال فراوان تا مدت های زیادی همچنان تراکنش های خرد توسط شبکه های بانکی انجام می گیرند و شاید فقط تعداد محدودی از بلاکچین ها (مانند اتریوم ) انحصار شبکه های متمرکز و مرکزی را تا حدی بتوانند خدشه دار نمایند.

بلاکچین واقعی، باید کاملا مستقل باشد و هنگامی که متولد می شود برای ادامه حیات خود باید به کمترین میزان از دخالت انسان ها وابسته باشد.

تحلیل ما از طیف گسترده بلاکچین که در ۹ سطح مختلف صورت گرفت، این واقعیت را متذکر می شود که در میان این همه نام فقط و فقط یک بلاکچین واقعی وجود دارد و دیگر بلاکچین ها در عین پیچیدگی در واقع، در تلاش برای کپی کردن همان یک بلاکچین اصلی و اولیه می باشند، درست مانند این است که بخواهیم Big bang را از نو خلق کنیم ، غافل از اینکه هرگز نمی توانیم ، چرا که Big bang  فقط یکبار رخ می دهد!

منبع

اکسچنج های غیر متمرکز، آن دریای صاف و آرامی که شما فکر می کنید نیستند

رمز ارزها همواره از پیشگامان تمرکز زدایی بوده اند و اکسچنج های غیر متمرکز از این قاعده مستثنی نیستند.

گفته می شود برای تجارت راحت رمز ارز بدون دخالت قانون گزار و بدون ریسک پرداخت (اطمینان از پرداخت بموقع اکسچنج به هر دو طرف معامله) اکسچنج های غیر متمرکز(DEX) جایگزین اکسچنج های متمرکز(CEX) می شوند .

برای بهتر فهمیدن DEX،اول باید نگاه عمیق تری به مفهوم معامله بیاندازیم.

چرا در معامله به یک واسطه نیاز هست؟

برای نمونه اگر می خواهید ۱ بیت کوین را با ۱۰۰ لایت کوین معامله کنید و با طرف مقابل بر سر قیمت آن به توافق رسیده ایید اما هیچ کدام نمیخواهید ریسک کنید و اولین نفری باشید که خود را ارسال نمایید

بنابر این این سوال که “چی کسی اول معامله را شروع کند؟”  مانع از شروع این معامله میگردد مگر اینکه یکی از طرفین ریسکش را بپذیرد و با فرستادن رمز ارز خود معامله  را شروع کند.

خوشبختانه، یک واسطه می تواند این مشکل را حل کند . اکسچنج به عنوان یک واسطه تمام سفارشات خرید و فروش مشتریان را نشان میدهد و به صورت خودکار سفارشات مشتریان  را در زمان واقعی تکمیل می نماید.

بعلاوه مشکل “چی کسی اول معامله را شروع کند؟”  نیز توسط اکسچنج ها با در گرو نگه داشتن (escrow) دارایی های طرفین معامله حل می شود و در صورتی که معامله با موفقیت انجام نپذیرد دارایی ها به صاحبانشان بر خواهد گشت.

اسکرو کردن دارایی ها و سرمایه ی مشتریان به ۳ دلیل کار درستی است:

1. به جای اعتماد به یک فرد نا شناس ،به یک اکسچنج شناخته شده و ثبت شده و قانون مدار اعتماد می کنید.
2. از آن جایی که خود اکسچنج از این معاملات در آمد دارد و کارمزد از طرفین معامله اخذ می نماید ، بنابراین به سود اکسچنج هست که این معاملات تکرار شود و اکسچنج سعی می کند بستری را به وجود بیاورد تا معاملات بیشتری با موفقیت تکمیل گردند.
3. در صورت بروز هرگونه مشکلی در انجام معامله ، میتوان از طریق اکسچنج به صورت قانونی پیگیری کرد.

این مدل از اکسچنج ها  از زمان وجود اولین رمز ارزها مانند بیت کوین مورد استفاده قرار گرفته است ،  اما باز هم عاشقان رمز ارز و تمرکز زدایی می خواهند این مدل را با آوردن اکسچنج های غیر متمرکز  گسترش بدهند.

DEXs چطور کار می کند؟

به مانند اکسچنج های متمرکز ، اکسچنج های غیر متمرکز نیز معاملات را با امنیت بالا فراهم میکنند و  در این نوع از اکسچنج طرفین معامله نیاز به اعتماد به یکدیگر یا حتی اعتماد به اکسچنج ندارند ،به این نوع معامله، معامله ی بی نیاز به اعتمادسازی (trustless) می گویند.

  این ادعا  باعث به وجود آمدن ۲ سوال میشود:

1. چگونه می شود بدون اعتماد به هیچ شخصی یا موسسه ای که از پول ما نگه داری میکند،  مشکل “چی کسی اول معا مله را شروع کند؟” را حل کرد؟
2. چگونه سفارشات خرید و فروش تنظیم میشود و تطابق پیدا میکنند ؟ آیا سیستم غیر متمرکز به این معنی هست که سیستم ، تمام معاملات را به صورت  trustless انجام می دهد؟

پاسخ دو  سوال بالا ، توسط اکسچنج های غیر متمرکز با دو ادعا به شرح ذیل پاسخ داده می شوند :

1. DEXs اجازه می د هد دارایی های دیجیتال به صورت trustless مورد معامله قرار گیرند.
2. DEXs سفارشات خرید و فروش را به صورت  trustless تنظیم می کند و تطابق می دهد.

ادعای اول. DEXs اجازه می د هد دارایی های دیجیتال به صورت trustless مورد معامله قرار گیرند.

به این معنی است که می شود بدون نگرانی ازاین که  “چی کسی اول معامله را شروع می کند؟” و بدون نگرانی از  escrow کردن دارایی ها توسط اکسچنج ، معاملات انجام شود.

در نگاه اول این امر باور پذیر نمی باشد اما با استفاده از روش Atomic Swap  می شود این امر را تحقق بخشید. تعریف ها:

• آلیس ۱۰۰LTC دارد و باب ۱BTC دارد.
• آلیس و باب می خواهند سکه های خود را با هم مبادله کنند.
• قیمت توافقی بین آنها معادل ۱BTC = 100LTC

مفروضات:

• باب باید ۱BTC  به آلیس بفرستد
• آلیس باید ۱۰۰LTC  به باب بدهد

Atomic Swap چطور کار می کند؟

1. آلیس به صورت رندم یک عدد R  انتخاب می کند
2. آلیس Hash عدد R  را حساب می کند و آن را H  می نامد
3. آلیس تراکنشی به مبلغ ۱۰۰LTC  انجام می دهد و H  را به پیوست این تراکنش  میفرستد به شرط  این که مقدار R  معلوم بشود
4. باب نیز تراکنشی به مبلغ ۱BTC  انجام می دهد و همانH  را به پیوست این تراکنش  میفرستد به شرط  این که مقدار R  معلوم بشود
5. زمانی که آلیس مقدار R  را فاش کند ، هردو تراکنش به صورت هم زمان و اتومات اتفاق می افتد

اما نقصی در این گونه تراکنش وجود دارد.

از آنجایی که آلیس مقدار R  را می داند و برای تکمیل تراکنش(باب ۱۰۰LTC را دریافت کند وآلیس ۱BTC را دریافت کند) نیاز هست که مقدار R  فاش شود، بنابراین قبل از دادن R  به باب ، آلیس می تواند قیمت BTC  را نسبت به LTC چک کند و اگر قیمت کاهش پیدا کند ، مقدار R  را به باب ندهد تا زمان تراکنش منقضی  شود و سکه ای جا به جا نمی شود. و متاسفانه باب برای گرفتن ۱۰۰LTC  کاملا به آلیس وابسته هست و آلیس می تواند تصمیم بگیرد کی مقدار R  را برای باب بفرستد

در روش Atomic Swap  مشکل “چی کسی اول معامله را شروع می کند؟” بر عکس میشود چرا که همه دوست دارند که شروع کننده ی معامله باشند. چون شروع کننده می تواند مقدار Hash را در اختیار داشته باشد و طرف مقابل باید به شروع کننده اعتماد کند که مقدار Hash را به او بگوید. و این ضربه ی سنگینی به  راندمان و عادلانه بودن بازار می زند.

ادعای دوم:  DEXs سفارشات خرید و فروش را به صورت  trustless تنظیم می کند و تطابق می دهد

در اکسچنج های متمرکز  غالباً به دلیل آنکه گردانندگان این اکسچنج ها بسیاری از اطلاعات ارزشمند  را از کاربران خود  پنهان می کنند ،  در نتیجه همواره به Front-Running و حجم ساختگی بازار (Fake-Volume) متهم می گردند.

اما اکسچنج های غیر متمرکز ادعا دارند که مشکل نبود شفافیت در اکسچنج های را برطرف می نمایند. بعنوان نمونه قرار دادهای بسیار پیچیده هوشمند که سفارشات خرید و فروش DEXs را مدیریت می کند فقط می تواند بر روی شبکه ی Ethereum   اجرا شود چون فقط ETH  توانایی ساپورت این قراردادها رادارد. اما اگر روزانه به صورت میانگین حدود ۱ میلیون تجارت صورت گیرد . با توجه به  سابقه مشکلات این قرارداد های هوشمند و محدودیت های مقیاس پذیری این شبکه ، محال است که این شبکه دوام بیاورد.

DEXs  راه حل خوبی است اما فقط روی کاغذ!

تمرکز زدایی اکسچنج ها خیلی سخت تر از آن چیزی که فکر می کنید به دست می آید. سوال های بی جواب زیادی در این وادی وجود دارد و اکسچنج ها نمیتوانند در واقعیت به تمرکز زدایی کامل برسند وبه قولی که به سرمایه گذاران خود می دهند،عمل نمایند.

هیچ اکسچنج معتبری من جمله Binance  هم هنوز نتوانسته که کاملا غیر متمرکز شود . ادعای  تمرکز زدایی در حال حاضر در بهترین حالت می تواند نشان دهنده ی مدرن و به روز بودن یک اکسچنج باشد اما با نگاهی بدبینانه، فقط اقدامی است  در جهت بدست آوردن پول شیرین ICO .

Trustless بودن کامل و واقعی و اکسچنج های غیر متمرکز ، می تواند بخشی از آینده ی رمز ارز ها باشد، اما قطعا نه در حال حاضر.

طلای دیجیتال یا آشغال دیجیتال؟

جنجال های بحث برانگیزی در حوزه بلاکچین و  رمزارزها وجود دارد. این مقاله تلاش دارد به روشن شدن حقایق بلاکچین بپردازد.

بلاکچین چیست؟

قطعا تعاریف زیادی از بلاکچین در اینترنت خواهید یافت و یا از اشخاص مختلف شنیده اید.

 بلاکچین یک دفتر کل  با سه مشخصه اصلی است:

1. تمرکز زدایی (Decentralization): هر فردی که به یک کامپیوتر دسترسی داشته باشد، می تواند عضوی از شبکه شود. (بدون آنکه نیاز به مجوز شخص و یا نهادی داشته باشد )
2. شفافیت (Transparency): تمامی تراکنشهای موجود بر روی شبکه بلاکچین، برای عموم قابل رویت می باشد.
3. تغییر ناپذیر (Immutability): تمام اطلاعات موجود در بلاکچین، بدون تغییر، تا ابد باقی خواهد ماند.

بیت کوین جایگزین پول نقد می شود، فساد مالی کنترل می شود، به کمک قرارداد های هوشمند، جنگلها نجات می یابند و … در مورد کاربردها و تا پیامدهای بلاکچین اغراق بسیاری صورت گرفته است .

عموم مردم بلاکچین را همانند لوبیای سحرامیزی می دانند که موجب تحولاتی شگرف خواهد شد.

مساله اول: آیا به بلاکچین نیاز داریم؟

در واقع پاسخ منفی است.

اغلب شرکت هایی که به دنبال نوآوری هستند، بلاکچین را راه حلی مناسب برای آن می پندارند. اما بلاکچین، درمان قطعی برای نوآوری در کسب و کار نخواهد بود. از استارتاپ ها گرفته تا کمپانی های بزرگ، میلیونها دلار هزینه صرف ادغام تکنولوژی بلاکچین با کسب و کار فعلی خود کرده اند. بر اساس مقاله ای که  در وبسایت  Cryptoslate چاپ شده است ، بسیاری از سرمایه گذاران میلیاردها دلار صرف ایده های ضعیف و غیر منطقی نموده اند. بنابر این نباید فریفته کلمات زیبا و در عین حال تو خالی شد.

پاسخ منطقی: برای نوآوری فقط به بلاکچین نیاز ندارید.

مساله دوم: آیا بلاکچین ما را ثروتمند می کند؟

در حالی که برخی صرفا به کمک واژه بلاکچین موفق به کسب ثروت شده اند، این مساله در حال تغییر است. بدین معنی که مساله ورود به عرصه بلاکچین توسط کمپانی ها از منظر کاربرد عملی این تکنولوژی، منابع انسانی، زمان و دانش فنی مورد نیاز همواره دست کم گرفته شده است. حتی کمپانی های بزرگ در زمینه بلاکچین، مانند اتریوم نیز با این مشکلات مواجه می باشند.

پاسخ منطقی: این روزها استفاده از بلاکچین، منجر به ثروت زیاد نخواهد شد.

مساله سوم: آیا بلاکچین موجب تسریع و کارامدی فرایندها می گردد؟

علیرغم شهرت بلاکچین برای سرعت بالا، در زمینه تراکنش های مالی، این فناوری در مقایسه با رقبای فعلی خود (ویزا کارت با ۱۶۶۷ و پی پال با ۱۹۳ تراکنش در ثانیه) بسیار کندتر عمل می کند. (برای مثال بیت کوین، ۷ تراکنش در ثانیه) بنابراین مسیر زیادی تا استفاده از بیت کوین برای خرید یک قهوه مانده است.

در عوض بلاکچین از قابلیت بالایی برای بررسی و برقراری امنیت تراکنش برخوردار است.

لذا کسانی که تصور می کنند که می توانند براحتی از تکنولوژی بلاکچین در جهت بهبود شرایط کسب و کار خود استفاده کنند، فهم درستی از این تکنولوژی ندارند.

پاسخ منطقی: بلاکچین با کاهش سرعت و افزایش پیچیدگی همراه است

مساله چهارم: آیا بلاکچین قادر به حل مشکلات پایگاه داده ما می باشد؟

حجم اطلاعات در بلاکچین، نامحدود نیست. برای مثال هر بلاک بیت کوین، بین ۱ تا ۲ مگابایت حجم دارد. دلیل عدم افزایش این حجم آن است که بالا بردن حجم بلاک، دسترسی دموکراتیک به آن را کمتر می کند که بر خلاف ذات رمزارزها می باشد.

علیرغم این که شبکه لایتنینگ، در حال آماده سازی برای حل مشکل مقیاس پذیری بیت کوین می باشد، هم اکنون در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلات جدی می باشد.

پاسخ منطقی: بلاکچین قادر به ذخیره اطلاعات نامحدود نمی باشد.

مساله پنجم: آیا عدم تمرکز بلاکچین، دلیل برتری آن است؟

حالا که مساله تمرکز زدایی بلاکچین، دیگر مانند سال ۲۰۱۷ مورد توجه نیست، مشکلات مربوطه بیشتر نمایان شده اند. اغلب اکسچنج ها در تئوری غیر متمرکز هستند ولی در عمل چنین نیست.

برای مثال رکورد حجم معاملات انجام شده در اکسچنج غیرمتمرکز Radar Relay در یک روز، ۲۰۰۰ دلار ثبت شده است، بنابرابن دستیابی به تمرکز زدایی کامل ، در گذر زمان و با صرف هزینه حاصل می شود.

بعنوان نمونه بیت کوین بعد از گذشت ۱۰ سال و صرف هزینه های بالا ، اکنون بعنوان یک بلاکچین کاملا تمرکززدایی شده شناخته می شود تا جایی که هک ۵۱% بلاکچین بیت کوین، حدودا ۱٫۵ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت که علاوه بر این هزینه سنگین، هک کردن ۵۱% شبکه، عملا امکانپذیر نمی باشد، زیرا ایجاد کوچکترین خللی در شبکه بلاکچین، سبب از بین رفتن اعتماد عمومی و در نتیجه نابودی ارزش آن می گردد و این امر انگیزه هک را از ابتدا نابود میکند.

پاسخ منطقی: تمرکز زدایی پرهزینه و زمانبراست .

حرف آخر: تکنولوژه بلاکچین ، فوق العاده است، ولی آن لوبیای سحرآمیزی که جک را بالای ابرها برد، نیست.

منبع

هنگامی که صحبت از ورود به دنیای رمز ارزها می باشد، از اصلی ترین دغدغه ها، می توان در دسترس بودن و سهولت خرید و فروش و امنیت و اعتماد در حین آن را برشمرد.

گاهی اوقات یک روش خرید و یا فروش بسیار ساده و آسان به نظر می رسد اما ریسک از دست دادن پول و یا رمز ارز در آن بسیار بالا می باشد.

ما در این مطلب می خواهیم اشاره ای گذرا به روش های خرید و فروش رمز ارز و مقایسه هریک با دیگر روش ها داشته باشیم.

۱- روش خرید و یا فروش رو در رو

در این روش متقاضی خرید و یا فروش می تواند شخص مورد نظر خود را از طرق مختلف پیدا نموده و اقدام به خرید و یا فروش رمز ارز با او نماید. این روش ابتدایی ترین و شاید ساده ترین روش خرید و فروش می باشد.

نکته و سوالی که همواره در این متد مطرح می باشد، این است که صرفنظر از پیدا کردن شخص متقاضی خرید و فروش رمز ارز، در هنگام خرید و یا فروش کدام طرف ابتدا اقدام به انتقال دارایی خود باید نماید و آیا امکان همزمان بودن این نقل و انتقال می باشد؟

یکی دیگر از نگرانی های موجود در استفاده از این روش، دادن گواهی انتقال دارایی بصورت غیر واقعی می باشد. به این نحو که معمولا از آنجاییکه واریز رمز ارزهایی مانند بیت کوین نیازمند گرفتن تاییدهای لازم توسط ماینرها می باشد، افراد می توانند با سو استفاده از عدم دانش و آگهی طرف مقابل، با ارایه یک سند جعلی از واریز بیت کوین و با عنوان کردن این موضوع که تایید واریز بیت کوین زمان بر می باشد، اقدام به کلاه برداری نمایند.

لذا این روش به هیچ وجه به افراد توصیه نمی شود مگر در حالت های بسیار خاص که اعتماد ۱۰۰% بین دو طرف معامله وجود داشته باشد.

۲- روش خرید و فروش اسکرو (Escrow)

در این روش دو طرف خرید و فروش رمزارز بدلیل نداشتن اعتماد به یکدیگر ، به مرجع و یا شخص ثالثی اعتماد کرده و خرید و فروش را از کانال این مرجع انجام می دهند.

شاید یکی از شناخته شده ترین پلتفورم های اینچنینی (Escrow) وبسایت localbitcoins می باشد.

در localbitcoins خریدار بیت کوین ، این اطمینان را دارد که بیت کوین مورد نظر، نزد سایت سپرده شده است و او به محض واریز وجه نقد به حساب فروشنده و تایید توسط او، می تواند بیت کوین را دریافت نماید.

localbitcoins پاسخ مناسبی به نیاز بازار خرید و فروش بیت کوین در زمان خود بود، اما در حال حاضر با وجود اکسچنج های پیشرفته، نقاط ضعف آن بیشتر مشهود گردیده است.

در localbitcoins سپرده پذیری یا همان اسکرو تنها بر روی بیت کوین انجام می شود واین بدین معنی می باشد که اگر خریدار بیت کوین ادعای واریز وجه نقد به فروشنده را داشته باشد، localbitcoins هیچ روش راستی آزمایی به جز مراجعه به دو طرف معامله ، ندارد و این خود باعث بروز دردسرهای جدید می گردد.

همچنین در localbitcoins ، سفارش های خرید و فروش بیت کوین در حجم معامله دارای محدودیت می باشند ، به این معنا که یک سفارش فروش بیت کوین توسط فروشنده میتواند حداقل و حداکثر حجم داشته باشد و لذا خریدار ملزم به رعایت این محدودیت ها می باشد.

نکته مهم دیگر در خصوص خرید و فروش از طریق سایت localbitcoins ، سرعت معاملات می باشد که به دلیل اتکای بخشی از روند معامله به تاییدات انسانی و دستی، مفهوم و معنی بر خط بودن معاملات زیر سوال می رود.

۳- اکسچنج

اکسچنج ها پلتفورم هایی هستند که به ازای هر ارزی که پشتیبانی می نمایند به کاربران خود کیف پول اختصاصی و با امکان واریز و برداشت ارایه می دهند.

تفاوت عمده اکسچنج با دیگر پلتفورم های خرید و فروش مانند LocalBitcoins و یا صرافی های سنتی(OTC) ، وجود مفهومی به نام Order Book و یا همان کتاب سفارشات می باشد، که با استفاده از این امکان ،شما به راحتی می توانید رمز ارز خود را با قیمت دلخواه به معرض فروش گذاشته و یا بالعکس تقاضای خرید آن را در قیمت مورد نظر دهید. و همه این عملیات بصورت اتوماتیک ، هوشمند و در لحظه صورت می پذیرد.

اکسچنج به شما این اطمینان را میدهد که واسطه ایی در روند خرید و فروش وجود ندارد و از طرف دیگر این اطمینان را به شما میدهد که خریداران و فروشندگان همه افراد واقعی و با هویت تایید شده می باشند و ارقام ادعا شده در کتاب سفارشات واقعی و بدور از فریبکاری و اغراق می باشند.

همچنین با استفاده از Matching Engine سفارشات بصورت کاملا عادلانه و شفاف مورد پردازش قرار گرفته و دارایی حاصل از آن به طرف های معامله درلحظه منتقل می گردد.

هیچکس در یک اکسچنج نمی تواند به دروغ خود را صاحب بیت کوین و دیگر رمزارزها معرفی نماید و یا اینکه ادعای داشتن پول لازم برای خرید آنها را بکند و به عملیات کلاه برداری بپردازد.
تمام روند خرید و یا فروش از ابتدا تا انتها زیر نظر پلتفورم اکسچنج بوده و اکسچنج ها بابت این خدمات از دو طرف معامله درصدی را  از کل مبلغ معامله بعنوان کارمزد (Fee) کسر می نمایند.

اکسیر بعنوان یک اکسچنج ایرانی که بر طبق اصول و آخرین استانداردهای موجود این فن آوری بنا نهاده شده است ، محلی مطمئن و امن برای خرید و فروش و یا حتی نگهداری دارایی های دیجیتال کاربران می باشد.

شما با ورود به جمع کاربران اکسیر می توانید با آسودگی و سادگی هر چه تمام تر اقدام به خرید ، فروش و یا ترید رمز ارزهای محبوب خود نمایید.

۹ رمزارز کاندید برای اضافه شدن به اکسچنج اکسیر

Bitcoin Satoshi Vision	این رمز ارز جدید ، در کنار BCH ABC ، خروجی های  آخرین هارد فورک بیتکوین کش می باشند. حجم بلاک ها در BSV از بیت کوین و BCH بزرگتر می باشد و تعداد تراکنش بیشتری در هر بلاک امکان ارسال شدن را دارد. پروژه BSV با حمایت مالی بخش ماینینگ CoinGeek و توسعه و برنامه نویسی  توسط nChain شروع بکار نموده است و در حال حاضر با دارا  بودن حجمی  در حدود ۱،۵۰۰،۰۰۰،۰۰۰ دلار از بازار کریپتو ، در رده هشتم  از این حیث می باشد. نشانه اختصاری : BSV
CARDANO	کاردانو بیش از یک رمز ارز است  و در واقع یک پلتفورم است که افراد ، شرکت ها و حتی دولت های می توانند بر بستر آن سرویس های مالی و برنامه های کاربردی این حوزه را اجرا نمایند . رمز ارز مرتبط با کاردانو ، ADA می باشد که به منظور ارسال و دریافت  دارایی دیجیال از آن استفاده می شود . ADA در اکسچنج های معتبری مانند BITRREX،BINANCE،BitMEX و چند اکسچنج دیگر ارایه شده است. جالب اینجاست که قرار است ADA در شبکه ایی از درگاه های خود پرداز که در کشور ژاپن به زودی راه اندازی خواهد شد نیز ارایه گردد. در حال حاضر سهم ADA از حجم بازار کریپتو در حدود ۸۰۰,۰۰۰,۰۰۰ دلار می باشد و در رده یازدهم این رده بندی قرار دارد. نشانه اختصاری : ADA
EOS	EOS نام رمز ارزی است که از دل نرم  افزار EOSIO  بیرون آمده است ، این نرم افزار که محصول کمپانی Block.one می باشد در واقع یک معماری جدید از بلاکچین می باشد که  با استفاده از آن می توان نرم افزارهای غیر متمرکز ایجاد کرد . حجم کنونی EOS از بازار کریپتو در حدود   ۱،۷۷۰،۰۰۰،۰۰۰ دلار بوده و این رقم آن را درجایگاه ششم قرارداده است. نشانه اختصاری : EOS
Ethereum Classic	پس از هکی که بر روی ICO به نام DAO در سال ۲۰۱۶ صورت گرفت ، تیم برنامه نویسان و حمایت کنندگان اتریوم به دو دسته تقسیم شدند ، دسته اول اعتقاد داشتند که می توان با ایجاد یک هارد فورک ، کوین های ارسال شده به مقصد DAO را که توسط هکر قفل شده بود و می توانست بعد از تاریخ انقضای قرار داد هوشمند آنها را تصاحب کند را به مبدا انها برگشت زد . اما دسته دوم اعتقاد داشتند روح بلاکچین با برگشت یک تراکنش در تناقض کامل است و این هک نباید باعث ایجاد تغییر در شبکه بلاکچین اتریوم شود. دسته اول کوین جدید اتریوم را با نشانه ETH ایجاد کردند و دسته دوم کوین موجود را به نام اتریوم کلاسیک نام گذاری نمودند و از آن به عنوان اتریوم اورجینال نام می برند. در هر حال ETC  در حال حاضر حجمی در حدود ۴۰۰,۰۰۰,۰۰۰  دلار از بازار کریپتو را به خود اختصاص داده و رده هفدهم قرار دارد. نشانه اختصاری : ETC
Litecoin	لایتکوین یکی از رمز ارزهای محبوب حال حاضر بازار کریپتو می باشد . از لایتکوین می توان به عنوان برادر کوچک تر بیت کوین نام برد و یا اینکه اگر بیت کوین را طلا بدانیم ، لایتکوین  را می توان نقره تصور کرد. کد لایتکوین  دقیقا کپی کد بیت کوین است که تفاوت های جزیی در آن وجود دارد . بعنوان مثال تعداد کل بیت کوین های تولید شده در نهایت ۲۱،۰۰۰،۰۰۰ بیت کوین خواهد بود اما این تعداد برای لایتکوین ۸۴،۰۰۰،۰۰۰ خواهد بود . زمان لازم برای تولید هر بلاک بیت کوین ۱۰ دقیقه می باشد ولی این زمان برای بلاک لایتکوین ۲٫۵ دقیقه می باشد. لایت کوین دارای حجمی در حدود ۱,۴۵۰,۰۰۰,۰۰۰ دلار از بازار کریپتو می باشد و هم اکنون در رده  نهم می باشد . نشانه اختصاری : LTC
MONERO	مونرو در مانیفست خود اینگونه خود را معرفی می نماید ، بسیاری از رمز ارزهای موجود مانند بیت کوین و یا اتریوم از شبکه بلاکچین کاملا شفاف استفاده می نمایند و این بدان معنی می باشد که می توان تراکنش های اینگونه از رمز ارزها را ردیابی نمود و همچنین آدرس های دریافت و واریز در این شبکه ها به شخصی حقیقی در دنیا نهایتاً متصل می باشد. اما مونرو با استفاده از رمزنگاری ، محافظی  بر روی آدرس های دریافت و ارسال و همچنین مبلغ تراکنش قرار داده تا امکان ردیابی آن وجود نداشته باشد. مونرو جز Privacy Coin ها محسوب می شود و جز معدود رمز ارزهایی می باشد که تراکنش های آن به هیچ وجه قابل رصد نمی باشد . مونرو به معنی واقعی یک سیستم پردازش peer to peer می باشد. مونرو هم اکنون با حجم  ۷۰۰،۰۰۰،۰۰۰ دلار ، در رده دوازدهم بازار کریپتو قرار دارد. نشانه اختصاری : XMR
Ripple	ریپل را شاید بتوان در حال حاضر یکی از قوی ترین رقیبان بیت کوین در بازار کریپتو نامید ، اما از نقطه نظر فنی ، این رمز ارز توسط یک شرکت آمریکایی حمایت می شود و علی رغم ادعای آنها مبنی بر غیر متمرکز بودن این کوین ، شواهدی در دست است که شبکه ریپل کاملا توسط یک شرکت در حال کنترل و اداره می باشد . این کوین نه از مکانیسیم proof of work و یا proof of stake استفاده می نماید ، ماینینگ آن برای عموم آزاد نمی باشد ، ندهای این شبکه به هیچ وجه قابل شناسایی نمی باشند و مالکیت ۸۰% کوین های ریپل ، شرکت حامی آن می باشد. ریپل درحال حاضر رده دوم بازار کریپتو با رقم ۱۲،۳۰۰،۰۰۰،۰۰۰ دلار در اختیار ریپل می باشد. نشانه اختصاری: XRP
Stellar	آقای Jed McCaleb  بعنوان مدیر فنی سابق اکسچنج MtGox و عضو سابق تیم ریپل ، بنیان گذار رمز ارز Stellar می باشد . ایشان در معرفی Stellar از آن بعنوان ریپل بهبود یافته یاد می کند . شاخصه بارز این رمزارز این است که در دفتر کل یا همان لجر آن می توان پیشنهاد خرید و فروش کاربران را نیز ذخیره نمود که با استفاده از این قابلیت استفاده کنندگان از شبکه Stellar می توانند از سرویس Multi-currency transaction استفاده نمایند که در آن کاربری بعنوان مثال می تواند دارایی خود را که بصورت دلار است را به کاربر دیگری که امکان دریافت یورو را دارد ارسال نماید و همه این تراکنش با استفاده از شبکه stellarو بصورت هوشمند بر روی پیشنهادات ثبت شده دیگر کاربران که بر روی لجر ضبط گردیده انجام میشود. در حال حاضر استلار در رده چهارم بازار کریپتو می باشد با حجمی بیش از ۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ دلار. نشانه اختصاری : XLM
TRON	پروژه ترون توسط شخصی بنام جاستین سان (Justin Sun) راه اندازی گردیده است و شعارخود را ایجاد یک اینترنت واقعا غیر متمرکز و آماده سازی زیر ساخت های مورد نیاز آن ، اعلام نموده است. رمز ارز ترون هم اکنون با حدود ۸۷۰،۰۰۰،۰۰۰ دلار حجم سرمایه در رده دهم بازار کریپتو قرار دارد. نشانه اختصاری : TRX