بلاکچین، ساختاری از داده ها می باشد که بر اساس آن شما می توانید یک مجموعه از داده های دیجیتالی را ایجاد کرده و آن را در شبکه ایی از اجزای کاملاً مستقل از یکدیگر به اشتراک بگذارید.
انواع مختلف بلاکچین قابل تعریف می باشد:
۱- بلاکچین های عمومی (Public blockchains):
بلاکچین های عمومی مانند بیت کوین در یک شبکه بزرگ گسترده شده اند و از طریق یک نشانه محلی (Native Token) در حال اجرا می باشند.
این شبکه ها برای هر شخصی و در هر سطحی قابل دسترسی می باشند و دارای ساختار متن باز (Open-source) می باشند که توسط اعضای انجمن این شبکه ها توسعه داده و پیشتیبانی می شوند.
۲- بلاکچین های مجاز (Pemissioned Blockchanis):
این نوع از بلاکچین ها که شناخته شده ترین آنها Ripple می باشد، به نحوی عمل می کنند که می توانند نقشی که هر یک از نودهای مستقل شبکه، بازی می کنند را کنترل کند.
این بلاکچین ها مانند بلاکچین های عمومی، همچنان شبکه های بزرگ و گسترده ایی هستند که از یک نشانه محلی(Native Token) استفاده می کنند. هسته این شبکه ها ممکن است متن باز باشد و یا ممکن است نباشد.
۳- بلاکچین های خصوصی (Private Blockchains):
بلاکچین های خصوصی عموماً کوچک تر هستند و از نشانه (Token) استفاده نمی کنند. اعضای این شبکه ها بیشتر از هر بلاکچین دیگری کنترل می شوند، این نوع از بلاکچین به شدت مورد علاقه ی شبکه هایی می باشند که می خواهند اطلاعات محرمانه را بین اعضای مورد اطمینان خود مبادله کنند.
هر سه نوع بلاکچین ذکر شده در یک مفهوم مشترک هستند و آن اجازه دسترسی به همه اعضای شبکه به دفتر کل اطلاعات (Ledger) و مدیریت آن، با استفاده از الگوریتم های رمزنگاری شده می باشد و همه اینها بدون نیاز به یک مرجع تصمیم گیری مرکزی می باشد.
درواقع حذف مدیریت مرکزی از ساختار دیتابیس، مهم ترین و اصلی ترین مزیت و قدرت بلاکچین ها می باشد.
نظرات کاربران