توکن امنیتی (Security Tokens) چیست؟ معرفی کوین ‌های امنیتی

بدون شک، بلاکچین تغییرات قابل توجهی را در تقریباً تمام حوزه‌های مالی به وجود آورده است. فناوری بلاکچین امکان ایجاد مجموعه‌ای گسترده از مدل‌های کسب و کار جدید را فراهم می‌کند. بلاکچین به عنوان یک تکنولوژی ارزشمند نقش موثری در ایجاد نوآوری‌های مهمی نظیر کوین‌های سکوریتی داشته است.

استفاده از توکن‌ها یکی از عوامل مهمی به شمار می‌رود که به موفقیت فناوری بلاکچین کمک کرده است. در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال اکسیر به بررسی عمیق‌تر مفهوم توکن‌ امنیتی می‌پردازد و به شما در به دست آوردن تصویری واضح کوین‌های امنیتی، توکن‌های ابزاری و… می‌کند.

توکن چیست؟ تعریف و انواع آن

توکن‌ها واحدهای دیجیتالی از ارزش هستند که از طریق بلاکچین مدیریت می‌شوند. این دارایی‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

• توکن امنیتی: نماینده یک سهم یا مالکیت قانونی در دارایی‌ها.
• توکن ابزاری: برای دسترسی به محصولات یا خدمات خاص یک پروژه ایجاد می‌شود.

تفاوت بین ICO و IPO در عرضه توکن‌ها

توکن‌ها در هنگامی که موسسه پیشنهاد عرضه اولیه کوین (ICO) را بیان می‌کند، صادر می‌شوند (تقریباً همانند پیشنهاد عمومی اولیه یا IPO است). تفاوت اصلی بین IPO و ICO این است که در یک IPO، شما در مقابل سرمایه‌گذاری‌تان سهم دریافت می‌کنید، در حالی که در یک ICO، شما در مقابل سرمایه‌گذاری‌تان یک توکن دریافت خواهید کرد. توکن‌ها می‌توانند در آینده برای دسترسی به محصول یا خدمات یک شرکت به کار گرفته شوند.

توکن‌ امنیتی چیست؟ سکوریتی توکن ها

توکن‌ امنیتی(Security Token) دارایی‌های دیجیتالی هستند که ارزش خود را از دارایی خارجی خاصی مشتق می‌کنند که قابل معامله است. این کوین تحت قوانین فدرالی قرار دارند که امنیت را نظارت می‌کنند. الزامی است که توکن‌ امنیتی با این مقررات سازگار باشند. عدم رعایت این مقررات منجر به عواقب شدیدی مانند جریمه و احتمال اخلال در توسعه پروژه خواهد شد.

کوین‌های سکوریتی دارایی‌هایی نظیر مشارکت در جریان درآمدهای فیزیکی واقعی، شرکت‌ها یا حق بهره‌برداری از بهره و سود را نمایندگی می‌کنند. از نظر عملکرد اقتصادی، توکن‌ها با صندوق‌ سهام‌ یکسان هستند. اگر موسسه ارائه‌دهنده توکن از الزامات نظارتی پیروی کند، توکن‌های امنیتی مجموعه‌ای وسیع از کاربردها را ارائه می‌دهند. آن‌ها به عنوان توکن‌های اوراق بهادار نیز شناخته می‌شوند.

عرضه توکن‌های امنیتی (STO) برای افزایش اعتماد سرمایه‌گذار به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مختلف طراحی شده است. مهم‌ترین نکات موجود در این زمینه عبارت‌اند از:

• توکن‌ امنیتی معاملات را به صورت الکترونیکی تأیید می‌کنند (با ذخیره اطلاعات شخصی).
• این توکن‌ها توسط خدمات توکن امنیتی (STS) صادر می‌شوند که هویت فرد را تأیید می‌کنند.
• از آن‌ها می‌توان به جای یک رمز عبور برای اثبات هویت مالک استفاده کرد.
• توکن‌های امنیتی همیشه مطمئن نیستند (آن‌ها ممکن است گم یا دزدیده شوند و یا هک گردند).

فروش و خرید تتر را در اکسیر، قدیمی ترین بازار ارز دیجیتال ایران، تجربه کنید!

انواع توکن‌های امنیتی (Security Tokens)

توکن‌های امنیتی یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های بلاکچین هستند که ارزش خود را از دارایی‌های واقعی یا مالی مشتق می‌کنند. این توکن‌ها بر اساس نوع دارایی‌ای که نمایندگی می‌کنند و کاربردهایشان به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. در این بخش به بررسی انواع توکن‌های امنیتی می‌پردازیم:

توکن‌های سهامی (Equity Tokens)

این نوع توکن‌ها نمایانگر سهام یک شرکت یا سازمان هستند. مشابه سهام سنتی، توکن‌های حقوق صاحبان سهام به دارندگان اجازه می‌دهند:

• در مالکیت شرکت شریک شوند.
• از حق رأی برخوردار باشند.
• در سود سهام مشارکت کنند.

ویژگی‌ها:

• مناسب برای شرکت‌هایی که به دنبال جذب سرمایه از طریق فروش سهام دیجیتال هستند.
• شفافیت و امنیت بیشتر نسبت به سهام کاغذی سنتی.
• مثال: شرکت‌های مبتنی بر بلاکچین مانند Neufund.

توکن‌های بدهی (Debt Tokens)

توکن‌های بدهی به عنوان یک ابزار مالی عمل می‌کنند که تعهد به بازپرداخت یک وام یا بدهی خاص را نمایندگی می‌کنند. این نوع توکن‌ها معمولاً در پروژه‌های مالی و وام‌دهی کاربرد دارند.

ویژگی‌ها:

• نمایندگی از وام‌های بلاکچینی.
• پرداخت بهره به دارندگان توکن.
• شفافیت در قراردادها و تراکنش‌ها.
• مثال: Bloom (یک پلتفرم مدیریت بدهی).

توکن‌های دارایی فیزیکی (Asset-Backed Tokens)

این توکن‌ها با دارایی‌های واقعی و فیزیکی مانند املاک و مستغلات، طلا، یا کالاهای ارزشمند پشتیبانی می‌شوند. ارزش این توکن‌ها مستقیماً به دارایی‌های پایه بستگی دارد.

ویژگی‌ها:

• مناسب برای سرمایه‌گذاری در دارایی‌های فیزیکی بدون نیاز به مالکیت مستقیم.
• قابلیت تقسیم‌بندی دارایی‌ها (مثلاً خرید بخشی از یک ملک).
• مثال: RealT (نمایندگی از املاک و مستغلات در آمریکا).

توکن‌های درآمد (Revenue-Sharing Tokens)

این نوع توکن‌ها به دارندگان اجازه می‌دهند تا در سود یا درآمد یک پروژه خاص شریک شوند. معمولاً به صورت درصدی از درآمد پروژه به دارندگان پرداخت می‌شود.

ویژگی‌ها:

• ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاران.
• پیوند مستقیم با عملکرد مالی پروژه.
• مثال: برخی پروژه‌های بلاکچینی کوچک و استارت‌آپ‌ها.

توکن‌های اوراق قرضه (Bond Tokens)

توکن‌های اوراق قرضه نسخه دیجیتالی از اوراق قرضه سنتی هستند که به دارندگان سود ثابت پرداخت می‌کنند. این توکن‌ها برای جذب سرمایه بلندمدت استفاده می‌شوند.

ویژگی‌ها:

• بازدهی ثابت و پیش‌بینی‌شده.
• کاهش هزینه‌های مدیریت نسبت به اوراق قرضه سنتی.
• مثال: پروژه‌های مالی بزرگ مانند MERCURYO.

توکن‌های ترکیبی (Hybrid Tokens)

این نوع توکن‌ها ترکیبی از ویژگی‌های چند نوع توکن امنیتی را در خود دارند. به عنوان مثال، یک توکن ممکن است هم مالکیت شرکت را نمایندگی کند و هم درآمد ثابت ارائه دهد.

ویژگی‌ها:

• انعطاف‌پذیری بالا.
• جذاب برای سرمایه‌گذارانی که به دنبال سود و امنیت بیشتر هستند.
• مثال: توکن‌های منتشرشده در برخی ICOهای ترکیبی.

توکن‌های کربنی (Carbon Credit Tokens)

این توکن‌ها نمایندگی از اعتبارهای کربنی هستند و برای کمک به پروژه‌های پایدار و محیط‌زیستی استفاده می‌شوند. سازمان‌ها می‌توانند با خرید این توکن‌ها اثرات زیست‌محیطی خود را کاهش دهند.

ویژگی‌ها:

• ترویج پایداری و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای.
• ابزار کارآمد در تجارت کربن.
• مثال: Veridium (توکن‌های زیست‌محیطی).

توکن‌های مشتقه (Derivative Tokens)

این نوع توکن‌ها به دارایی‌های مشتقه مرتبط هستند، مانند قراردادهای آتی یا آپشن‌ها. ارزش آن‌ها به قیمت یک دارایی پایه مانند ارز دیجیتال یا کالا بستگی دارد.

ویژگی‌ها:

• مناسب برای تجارت و سرمایه‌گذاری در بازارهای پرریسک.
• مدیریت ریسک از طریق قراردادهای هوشمند.
• مثال: پروژه‌های دیفای مانند Synthetix.

توکن‌های امنیتی بسته به کاربرد و نوع دارایی پایه به دسته‌های متنوعی تقسیم می‌شوند. این تنوع به سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها امکان می‌دهد از این ابزارهای مالی جدید برای جذب سرمایه، مدیریت دارایی، و مشارکت در پروژه‌های دیجیتالی بهره ببرند. انتخاب نوع توکن امنیتی مناسب بستگی به نیاز پروژه و مخاطبان هدف دارد.

معرفی معروف‌ترین توکن‌های امنیتی

توکن‌های امنیتی به دلیل شفافیت، امنیت، و پتانسیل سرمایه‌گذاری خود در دنیای دیجیتال محبوبیت زیادی یافته‌اند. در این بخش، چند نمونه از معروف‌ترین توکن‌های امنیتی را بررسی می‌کنیم که به‌عنوان پیشگامان این حوزه شناخته می‌شوند:

1.RealT

RealT یکی از شناخته‌شده‌ترین پلتفرم‌ها برای توکن‌سازی املاک و مستغلات است. این پلتفرم به کاربران اجازه می‌دهد تا مالکیت بخشی از املاک را به شکل توکن دیجیتالی درآورده و از درآمد اجاره آن بهره‌مند شوند.

2.tZERO

tZERO یکی از نوآورترین پروژه‌ها در زمینه توکن‌های امنیتی است که توسط شرکت Overstock راه‌اندازی شد. این پلتفرم یک بازار غیرمتمرکز برای معاملات توکن‌های امنیتی ارائه می‌دهد و همچنین به دنبال افزایش شفافیت و نقدینگی در بازار اوراق بهادار است.

3.Polymath

Polymath پلتفرمی است که بر روی ایجاد و مدیریت توکن‌های امنیتی تمرکز دارد. این پروژه با ارائه ابزارها و چارچوب‌های لازم برای توکن‌سازی دارایی‌ها، شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا به راحتی توکن‌های امنیتی خود را ایجاد کنند.

4.Harbor

Harbor به عنوان یک پلتفرم مبتنی بر بلاکچین، توکن‌سازی دارایی‌های دنیای واقعی مانند املاک، سهام خصوصی، و کالاها را امکان‌پذیر می‌کند. این پروژه برای اطمینان از رعایت قوانین اوراق بهادار و ساده‌سازی فرآیندهای مالی طراحی شده است.

معروف‌ترین توکن‌های امنیتی با تمرکز بر شفافیت، نقدینگی و رعایت قوانین، نقش مهمی در ایجاد اعتماد و افزایش کارایی در بازارهای مالی ایفا می‌کنند.

عملکرد توکن‌های امنیتی چگونه است؟

توکن‌ امنیتی به عنوان یک روش سرمایه‌گذاری‌ها ایجاد شدند. سود سهام به صورت سکه‌های اضافی به دارندگان توکن‌ها (هر بار که شرکت صادرکننده توکن‌ها، در بازار سود کسب می‌کند) اهدا می‌شوند. کاربرانی که توکن امنیتی را نگه می‌دارند، به عنوان مالک شرکت نیز شناخته می‌شوند.

بلاکچین پلتفرمی را فراهم می‌کند که می‌توان از آن برای ایجاد یک سیستم رأی‌گیری استفاده کرد. این سیستم به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد کنترل بر روی فرآیند تصمیم‌گیری شرکت را اجرا کنند. به اختصار، توکن رمزارزی که آزمون هوئی (Howey Test) را پشت سر می‌گذارد، به عنوان توکن امنیتی تلقی می‌شود. از آنجایی که این توکن‌ها به عنوان کوین ‌های سکوریتی تلقی می‌شوند، آن‌ها نیز تحت مقررات و قوانین اوراق بهادار فدرال قرار دارند.

آزمون هوئی (Howey Test) توسط دیوان عالی تعیین شده است تا تشخیص دهد آیا معاملات خاصی به عنوان «قراردادهای سرمایه‌گذاری» معتبر هستند یا خیر. اگر چنین باشد، این معاملات به عنوان اوراق بهادار طبق قانون اوراق بهادار سال 1933 و قانون تبادل اوراق بهادار سال 1934 در نظر گرفته می‌شوند و تحت الزامات خاص افشا و ثبت قرار می‌گیرند.

اهمیت توکن‌های امنیتی در زمینه امور مالی

توکن‌های امنیتی در حوزه امور مالی اهمیت بسیاری دارند زیرا با ترکیب ویژگی‌های دارایی‌های سنتی و فناوری بلاکچین، دسترسی به سرمایه‌گذاری‌های متنوع و شفافیت در مدیریت دارایی‌ها را تسهیل می‌کنند. این توکن‌ها امکان تقسیم‌بندی دارایی‌ها، کاهش هزینه‌های عملیاتی، و افزایش نقدینگی را فراهم می‌سازند.

علاوه بر این، با رعایت مقررات اوراق بهادار، اعتماد سرمایه‌گذاران را افزایش داده و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در مقیاس جهانی را ایجاد می‌کنند. توانایی ارائه مالکیت قانونی، درآمد ثابت، و مشارکت در سود، این توکن‌ها را به یکی از مؤثرترین ابزارهای مالی دیجیتال در بازارهای مدرن تبدیل کرده است.

اهمیت توکن‌های امنیتی در زمینه فناوری اطلاعات

توکن‌های امنیتی در حوزه فناوری اطلاعات نیز اهمیت زیادی دارند، زیرا از قدرت بلاکچین برای ایجاد شفافیت، امنیت، و کارآمدی در مدیریت داده‌ها و تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. این توکن‌ها با تضمین مالکیت دیجیتالی و امکان‌پذیر کردن انتقال امن دارایی‌ها، نقشی کلیدی در حفاظت از اطلاعات حساس و جلوگیری از دستکاری داده‌ها ایفا می‌کنند.

علاوه بر این، قابلیت ایجاد قراردادهای هوشمند به کمک توکن‌های امنیتی، خودکارسازی فرآیندها و کاهش وابستگی به واسطه‌ها را ممکن می‌سازد. این ویژگی‌ها باعث شده است که توکن‌های امنیتی به ابزاری حیاتی برای بهبود زیرساخت‌های دیجیتال و توسعه سیستم‌های پیشرفته در فناوری اطلاعات تبدیل شوند.

توکن‌ ابزاری چیست؟

توکن‌های ابزاری (Utility Tokens) دارایی‌های دیجیتالی هستند که برای استفاده خاص در اکوسیستم یک پروژه طراحی شده‌اند. این توکن‌ها اغلب به عنوان کوپن‌های دیجیتالی عمل می‌کنند و برای دسترسی به خدمات یا محصولات ویژه شرکت کاربرد دارند.

می‌توان در آینده از همین توکن برای کاهش هزینه‌ها یا دسترسی ویژه به محصول یا خدمت‌های ویژه استفاده کرد. برخلاف توکن‌های امنیتی، توکن‌های ابزاری به عنوان سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. زیرا اگر به درستی تنظیم شوند، می‌توانند از مقررات فدرالی که اوراق بهادار را نظارت می‌کند مستثنی شوند. نمونه‌هایی از توکن‌های ابزاری عبارتند از فایل‌کوین، سایاکوین، سیویک و غیره.

مطالعه بیشتر: چگونه ارز دیجیتال بخریم؟

مزایای توکن‌های امنیتی

• شفافیت بیشتر: تمام تراکنش‌ها از طریق بلاکچین ثبت می‌شوند.
• امنیت بالا: تحت قوانین اوراق بهادار عمل می‌کنند.
• قابلیت جذب سرمایه گسترده‌تر: مناسب برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای.

ریسک‌ها و چالش‌های توکن‌های امنیتی

• مقررات پیچیده: تطابق با قوانین ممکن است هزینه‌بر باشد.
• امنیت دیجیتال: امکان هک یا سرقت توکن‌ها وجود دارد.

کاربردهای توکن‌های ابزاری

• دسترسی ویژه به محصولات: مانند کاهش هزینه در خرید خدمات.
• افزایش تعامل کاربران: تشویق کاربران به مشارکت در پروژه.

سخن پایانی؛ توکن امنیتی یا ابزاری؟

امیدواریم این مقاله به شما کمک کرده باشد تا تفاوت‌های اساسی میان توکن امنیتی و توکن ابزاری را درک کنید. حال حاضر یادگرفتیم که یکی از آنها سرمایه‌گذاران را به عمل خاصی ترغیب می‌کند، در حالی که دیگری یک قرارداد نمایندگی از مالکیت قانونی دارایی‌ است.

هر دو نوع توکن نقش مهمی در بلاکچین ایفا می‌کنند. انتخاب بین این دو به نیاز پروژه و مخاطبان هدف بستگی دارد. برای سرمایه‌گذاری امن، توکن‌های امنیتی گزینه مناسبی هستند. اما برای دسترسی به خدمات یا محصولات، توکن‌های ابزاری بهترین انتخاب خواهند بود.

پرسش‌های متداول

1. آیا توکن‌های امنیتی همیشه امن هستند؟
خیر، هرچند شفافیت و قوانین سخت‌گیرانه امنیت را افزایش می‌دهند، اما هک و سرقت ممکن است رخ دهد.

2. آیا می‌توان از توکن‌های ابزاری برای سرمایه‌گذاری استفاده کرد؟
معمولاً خیر، زیرا این توکن‌ها برای دسترسی به خدمات طراحی شده‌اند.

3. توکن امنیتی برای چه پروژه‌هایی مناسب است؟
برای پروژه‌هایی که به جذب سرمایه گسترده نیاز دارند.

4. آزمون هوئی چگونه عمل می‌کند؟
این آزمون مشخص می‌کند که آیا یک توکن تحت قوانین اوراق بهادار قرار می‌گیرد یا خیر.

5. آیا توکن‌ها جایگزین ارزهای سنتی خواهند شد؟
توکن‌ها به عنوان مکمل ارزهای سنتی عمل می‌کنند و هنوز نمی‌توانند به طور کامل جایگزین شوند.

منبع: https://www.investopedia.com