آیا درباره ویژگیهای پروژه ارز دیجیتال مونرو (Monero:XMR) و مخصوصا حفظ حریم خصوصی آن شنیدهاید اما مطمئن نیستید که در مورد چیست یا چه مزایای مهمی دارد؟. این راهنمای مفید طراحی شده است تا هر آنچه را که باید در مورد این پروژه بدانید، به شما آموزش دهد. پس از خواندن این مقاله اطلاعات خوب و جامعی را درباره یکی از کاربر پسندترین شبکهها و رمز ارزهای موجود در بازار کسب خواهید کرد.
مونرو (XMR) یک ارز دیجیتال همتا به همتا و متمرکز بر حفظ حریم خصوصی است. این رمز ارز بهگونهای طراحی شده است که غیرقابل ردیابی و ناشناس باقی بماند. یک تراکنش در بلاکچین Monero را نمیتوان به یک کاربر خاص یا هویت واقعی مرتبط کرد؛ زیرا این ارز دیجیتال کاملا «قابل تعویض» محسوب میشود.
اصطلاح ارز قابل تعویض به کوینی اطلاق میشود که در آن هر واحد یکسان است. یعنی هر واحد ارز دیجیتال به طور متقابل و یکسان با هر واحد دیگر آن ارز قابل تعویض است. مثلا یک بیت کوین خریداری شده از دارک وب را میتوان از طریق تجزیه و تحلیل تراکنش آن در بلاکچین، از بیت کوین خریداری شده در صرافی کوین بیس متمایز کرد. اما دو رمز ارز مونرو در عین مجزا بودن، دقیقا یکسان به نظر میرسند و نمیتوان آنها را از یکدیگر تشخیص داد.
این قابلیت تعویض باعث میشود تا ارز دیجیتال Monero یک کوین بسیار نامحبوب در بین ناظران و تنظیمکننده مالی دولتی باشد؛ زیرا آنها نمیتوانند پرداختهای ارز دیجیتال xmr را ردیابی کنند یا به جمعآوری دادههای کاربران آن بپردازند.
منشا رمز ارز Monero به انتشار وایت پیپر کریپتو نوت (CryptoNote) در سال 2012 برمیگردد. کریپتو نوت یک مقاله تحقیقاتی درباره ارزهای دیجیتال توسط توسعهدهندهای با نام مستعار نیکولاس فن سابرهاگن (Nicolas van Saberhagen) بود که هویت واقعی او ناشناخته مانده است. او روشهای رمزنگاری را معرفی کرد و شکل جدیدی از پول نقد الکترونیکی به نام «CryptoNote» را پیشنهاد نمود.
بایت کوین (Bytecoin) اولین ارز دیجیتالی بود که در جولای 2012 و بر اساس پروتکل CryptoNote راهاندازی شد. سپس در سال 2014، پایگاه کد بایت کوین برای ایجاد یک ارز جدید به نام Bitmonero مورد فورک یا انشعاب قرار گرفت. همان ارز دیجیتالی که امروزه آن را با نام مونرو میشناسیم.
شبکه Monero به عنوان یک پروژه منبع باز برای تامین بودجه توسعه خود در درجه اول به کمکهای مالی سرمایهگذاران متکی است. تاکنون صدها نفر در سراسر جهان با پیشنهادها و بودجه شخصی از طریق سیستم تامین مالی جمعی ارز XMR معروف به CCS از این پروژه حمایت کردهاند.
در شبکه Monero بنیانگذار یا مدیرعامل واحدی وجود ندارد و گروه اصلی توسعهدهندگانی که بر روی آن کار میکنند اکثرا ناشناس هستند. یکی از معدود توسعهدهندگان Monero که به نام اصلی خودش شناخته میشود، ریکاردو اسپاگنی معروف به FluffyPony است. او تا زمان کنارهگیری خود در دسامبر 2019 به عنوان سرپرست اصلی مونرو کار میکرد.
ریکاردو اسپاگنی در سال 2011 و با استخراج بیت کوین درگیر ارزهای دیجیتال شد و سپس شبکه تاری (TARI) را تاسیس نمود. تاری به عنوان یک زنجیره جانبی ادغامشده در بلاکچین مونرو بر روی فعالسازی و توانمندسازی توکنهای غیرقابل تعویض (NFT) متمرکز شده بود.
ارز دیجیتال xmr یک کوین بدون پشتوانه محسوب میشود و از این نظر با استیبل کوینهایی مانند تتر و یو اس دی کوین متفاوت است. درواقع پشتوانه ارز دیجیتال مونرو به اعتماد کاربران و استفاده از آن برای انجام تبادلات مالی برمیگردد. این امر شباهت زیادی به ارزهای دیجیتال اصلی مانند بیت کوین، اتریوم و سایر آلت کوینها دارد.
مزایای بلاکچین Monero برای اکثر کاربران از حفظ حریم خصوصی و ناشناس بودن آن ناشی میشود؛ زیرا هر زمان که بخواهند میتوانند تراکنش خود را بدون نگرانی از نظارت دولتها، هکرها یا هر شخص ثالث دیگری به انجام برسانند. همچنین ارز xmr نمیتواند به دلیل ارتباطات مشکوک به پولشویی توسط شرکتها و سازمانها در فهرست سیاه قرار گیرد، زیرا هیچ راه شناخته شدهای برای ردیابی آن وجود ندارد.
بلاکچین Monero علاوه بر مزایای زیاد خود نقصهایی جزیی هم دارد. مثلا توسعه برنامههایی که با بلاکچین آن تعامل دارند، دشوار است. همچنین نمیتوانید بررسی کنید که آیا پول دریافتی شما در معاملات غیرقانونی شرکت داشته است یا خیر. البته این مسئله یک عارضه جانبی برای ناشناس بودن تراکنشها خواهد بود.
همچنین مونرو ممکن است مورد حمله دولتهایی قرار گیرد که به یک وسیله پرداخت کاملا خصوصی تمایل ندارند. آن هم با توجیهاتی مانند اینکه از xmr توسط هرزه نگاران کودکان، فروشندگان مواد مخدر، سازمانهای تروریستی بینالمللی و قاچاقچیان انسان استفاده میشود.
شبکه Monero مبتنی بر مکانیسم اجماع اثبات کار (PoW) است. مونرو مانند بیت کوین و بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال، استخراجکنندگان را تشویق میکند تا بلوکهایی را به بلاکچین اضافه کنند. اما الگوریتم این سیستم بهگونهای طراحی شده است که به مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) بینیاز باشد. اسیک یک تجهیزات استخراج گران است که به شرکتها و افراد ثروتمند برتری قابل توجهی نسبت به سایر ماینرها میدهد.
مثلا بالای 65 درصد از قدرت هش بیت کوین از مزارع استخراج در چین میآید؛ بنابراین واضح است که بیت کوین در خطر متمرکز شدن شبکه قرار دارد. برای رفع این مشکل، ماینینگ Monero در سال 2019 به الگوریتم RandomX ارتقا یافت. این سیستم برای استخراجکنندگان CPU و GPU (مثلا لپ تاپ) است. این امر در تئوری میتواند کل شبکه را غیرمتمرکز نگه دارد.
مقیاسپذیری یک مشکل طولانیمدت برای ارزهای دیجیتال است. با این حال، اوضاع در اکوسیستم مونرو تفاوت دارد. این پلتفرم با توجه به ماهیت پویای زیرساخت اصلی آن، مقیاس پذیری پیشرفتهای را به کاربران ارائه میدهد. درنتیجه، کارمزد تراکنشهای انجام شده در آن به شکل بیثبات و متغیر نخواهد بود. یعنی با افزایش تقاضا برای این ارز دیجیتال، کارمزد تراکنشهای آن بالاتر نمیرود؛ بنابراین به یکی از مقیاس پذیرترین ارزهای دیجیتال موجود تبدیل میشود.
مونرو برای حفظ حریم خصوصی و ناشناس بودن کاربران خود از دو مفهوم مهم «آدرسهای مخفی» و «امضاهای حلقهای» بهره میبرد. در ادامه به شکل مختصر و مفید به چیستی این دو مفهوم اشاره میکنیم.
آدرسهای مخفی به فرستنده تراکنش، امکان میدهند برای هر تراکنش منفرد خود یک آدرس عمومی و یکبارمصرف ایجاد کند. با این حال، گیرنده تراکنش همچنان میتواند مانند بیت کوین از یک آدرس عمومی برای دریافت تمام پرداختهای خود استفاده کند.
درواقع هر کاربر مونرو با تراکنش خود یک «کلید نمای خصوصی» و یک «کلید خرج خصوصی» ایجاد میکند. کلید نمای خصوصی به آنها امکان میدهد تمام تراکنشهای مرتبط با حساب خود را ببینند. در حالی که کلید خرج خصوصی شبیه کلید خصوصی بیت کوین است و برای مجاز کردن پرداختها استفاده میشود.
امضای حلقهای مفهومی در رمزنگاری عمومی است و به یک امضای دیجیتالی خاص اطلاق میشود. این امضا میتواند توسط هر کاربر بلاکچین و با کلید خصوصی ایجاد شود؛ یعنی هر تراکنش با ارز دیجیتال توسط یک امضای حلقهای مشابه با کلیدهای کاربران دیگر بر روی بلاکچین ثبت میشود.
بنابراین هرکسی که تراکنش را میبیند، غیرممکن است که بگوید از کلید چه کسی برای امضا استفاده شده است. این امر کمک زیادی به ناشناس ماندن تراکنش میکند. مونرو در ژانویه 2017، تراکنشهای محرمانه حلقهای (RingCT) را هم معرفی کرد که ارزش معاملات را هم پنهان میکنند.
رمز ارز مونرو از هارد فورکهای غیر مناقشهای برای تقویت مجموعه ویژگیهای حریم خصوصی و امنیتی خود استفاده میکند. این هارد فورکها که درواقع ارتقا شبکه هستند، شامل تغییراتی در الگوریتم «ضدگلوله» آن برای افزایش سرعت پردازش و مقیاس پذیری تراکنشها هستند. چنین ارتقاهایی در عملکرد Monero با هدف بهبود امنیت شبکه و تغییرات در کارمزدها صورت میگیرند.
نوع کیف پول ارز دیجیتال xmr به این موضوع بستگی دارد که از آن برای چه کاری استفاده میکنید و چه مقدار ذخیره خواهید کرد. کیف پولهای سختافزاری یا سرد، امنترین گزینه ذخیرهسازی ارزهای دیجیتال به شکل آفلاین هستند.
کیف پولهای سرد لجر (Ledger)، ترزور (Trezor) و کاستلو (Kastelo) راهحلهای ذخیرهسازی xmr را به شکل آفلاین ارائه میدهند. البته کار با کیف پولهای سختافزاری سخت است و گزینهای، نسبتا گران محسوب میشوند. پس فقط برای ذخیره مقادیر زیادی از XMR توسط کاربران باتجربه مناسب هستند.
کیف پولهای نرمافزاری یا گرم نیز گزینه دیگری هستند که استفاده از آنها رایگان و آسان است. این کیف پولها برای تمامی کاربرانی که میخواهند امکان انجام معاملات سریع را داشته باشند، بسیار مناسب هستند. صرافی ارز دیجیتال اکسیر یک کیف پول امن و اختصاصی برای ذخیرهسازی رمز ارز مونرو ارائه میدهد. اکسیر به شما امکان میدهد تا توکنهای XMR خود را بدون دردسر ذخیره کرده و مبادله کنید.
در حال حاضر، تعداد 18.215.165 ارز xmr در گردش وجود دارد. اما حداکثر عرضه واقعی برای آن وجود ندارد؛ زیرا Monero به انتشار 0.6 XMR در هر بلوک در فرآیند ماینینگ خود ادامه خواهد داد. این کار به منظور ایجاد انگیزه برای ماینرها برای تامین انرژی شبکه انجام خواهد شد.
بیش از یک دهه از زمان راهاندازی بیت کوین و فناوری بلاکچین میگذرد و یک سیستم مالی کاملا جدید ایجاد شده است. دفتر کل غیرمتمرکز، مقاوم در برابر سانسور و شفاف بیت کوین مزایای زیادی را به همراه دارد. اما دارای معایبی نیز هست که ازجمله آنها باید به فقدان حریم خصوصی و ناشناس ماندن کامل افراد اشاره کرد.
درواقع هر زمان که تراکنش بیت کوین انجام میدهید، زمان، مقدار و آدرسهای مربوطه برای همیشه بر روی بلاکچین ثبت میشود و هر کسی میتواند آنها را بررسی کند. حتی سازمانهای دولتی هم میتوانند به ردیابی ارزهای دیجیتالی بپردازند که به اعتقاد آنها در فعالیتهای مجرمانه دخیل هستند و آنها را در لیست سیاه وارد کنند.
این فقدان ناشناس بودن منجر به ایجاد «کوینهای حریم خصوصی» شد که محرمانه بودن تراکنشها و صاحبان کیف پول را تضمین میکنند. ارز دیجیتال مونرو نیز یکی از معروفترین این کوینهای حریم خصوصی به شمار میرود.
مونرو (XMR) یک ارز دیجیتال منحصربهفرد است که برای افزایش امنیت تراکنشها تا حد امکان مخفیانه طراحی شده است. شبکه اثبات کار (PoW) آن به اشخاص ثالث خارج از دو کیف پول درگیر در تراکنش اجازه نمیدهد تا اطلاعات مربوط به تراکنش را ببینند.
این پروتکل امنیتی شامل مبالغ تراکنش کیف پول، تاریخچه تراکنش، موجودی کیف پول و آدرس فرستنده و گیرنده است. از آنجایی که مقداری از XMR مانند اکثر ارزهای دیجیتال به دفتر کل عمومی متصل نمیشود، بنابراین کاملا غیرقابل ردیابی است.
گفتیم که کاربرد اصلی مونرو برای انجام مبادلات مالی به صورت کاملا ناشناس است؛ بنابراین احتمالا توسط برخی از سرمایهگذاران مورد توجه قرار میگیرد. سرمایهگذارانی که معتقدند تقاضا برای حفظ حریم خصوصی در آینده تبادلات مالی افزایش خواهد یافت.
همین موضوع ممکن است افزایش قیمت و ارزش کلی ارز xmr را در آینده بازار تضمین کند. البته چنین احتمالی به این موضوع وابسته است که دولتهای بزرگ نتوانند راهی برای ردیابی یا نظارت بر این ارز دیجیتال پیدا کنند. مونرو گامهای قابل توجهی در جهت ناشناس ماندن واقعی در حوزه مالی برداشته است. اگرچه تنها یکی از گزینههای موجود در بازار است، اما به عنوان بزرگترین کوین حریم خصوصی از نظر ارزش بازار محسوب میشود.
در پایان یادآور میشویم که تنها هدف این مقاله افزایش آگاهی و اطلاعات در حوزه ارز دیجیتال است و هرگز معنای توصیه به سرمایهگذاری را نمیدهد. سرمایهگذاری در ارز xmr یا هر کوین دیگری فقط پس از انجام تحقیقات شخصی و مسئولیت کامل خود فرد جایز است.